تاثیر روشهای مختلف خاک ورزی حفاظتی در خشکه کاری برنج بر پارامترهای عملکردی ماشین و محصول ( استان گلستان)
Publish place: he Journal of Agricultural Mechanization، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 151
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAMTB-9-2_008
تاریخ نمایه سازی: 13 آذر 1403
Abstract:
این تحقیق به منظور معرفی روش خاک ورزی حفاظتی مناسب برای خشکه کاری برنج در استان گلستان به مدت یک سال و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در بقایای محصول قبلی (گندم) اجرا شد. متغیر مستقل آزمایش شامل ۵ تیمار بودند که عبارتند از بیخاکورزی با ماشین کاشت مستقیم، کم خاک ورزی با خاک ورز مرکب در عمق ۱۵ سانتی متر+ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار، کم خاک ورزی با چیزل پکر در عمق ۱۵ سانتی متر+ ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار، کم خاک ورزی با دیسک در عمق ۱۰ سانتی متر+ ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار و خاک ورزی مرسوم در عمق ۲۵ سانتی متر+ نشاءکاری (شاهد). پارامترها و شاخص هایی که در این تحقیق اندازه گیری و محاسبه شدند عبارت بودند از: زمان مورد نیاز برای عملیات خاک ورزی و کاشت، ظرفیت مزرعهای ماشینهای خاک ورزی و کاشت، تعداد بوته استقرار یافته، عملکرد، اجزای عملکرد(تعداد خوشه در مترمربع، ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد دانه سالم در خوشه، تعداد پنجه بارور و نابارور)، زیست توده خشک، شاخص برداشت خشک و وزن هزاردانه. نتایج نشان داد که کمترین زمان مورد نیاز عملیات خاک ورزی و کاشت با ۴/۱ ساعت بر هکتار و بیشترین ظرفیت مزرعه ای متعلق به تیمار بی خاک ورزی با ۷/۳ هکتار بر ساعت است. بیشترین زمان مورد نیاز عملیات خاک ورزی و کاشت در تیمار مرسوم با ۷/۴۵۶ ساعت به دلیل در نظر گرفتن زمان تهیه نشاء برنج و همچنین کاشت نشاء به روش دستی است. تاثیر خاکورزی در آمادهسازی بستر بذر برای بدست آوردن عملکرد نیز اگرچه معنی دار بوده اما در بین روش های خاکورزی حفاظتی، به غیر از بیخاکورزی، به دلیل معنیدار نبودن نتایج اجزای عملکرد، عملکرد نیز معنیدار نگردید و مقادیر آن کمتر از عملکرد دانه در تیمار مرسوم حاصل شد. بنابر این در بین تیمارها بیشترین میانگین عملکرد دانه و شاخص برداشت مربوط به تیمار مرسوم و به ترتیب برابر با ۵۲۳۸ کیلوگرم بر هکتار و ۴/۵۱ درصد بدست آمد.
Keywords:
Authors
احمد شریفی مالواجردی
عضو هیات علمی، مکانیک ماشینهای کشاورزی،موسسه تحقیقات فنی ومهندسی کشاورزی ، کرچ
حمیدرضا صادق نژاد
عضو هیات علمی بازنشسته بخش تحقیقات فنی ومهندسی کشاورزی-مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :