ارزیابی اثرات محیط زیستی به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی مدیریت
محیط زیست در سراسر جهان، تصمیم گیری در خصوص پروژه های
توسعه را تسهیل و در عین حال، تضمین می کند. این در حالی است که اثربخشی ارزیابی اثرات محیط زیستی به دلیل ترکیبی پیچیده از محدودیت های نظری، قانونی، نهادی و رویه ای متاثر از شرایط زمانی و زمینه ای مختلف، متغیر است. بر این اساس، این مقاله ارزیابی اثرات محیط زیستی
توسعه را با استناد به تجربه مصر، مورد واکاوی قرار می دهد و ضمن تبیین پیشینه محیط زیستی، به سیر تحول الزامات ارزیابی اثرات محیط زیستی و فرآیند و چالش های آن در این کشور می پردازد. مصر، کشوری با تاریخ کهن و میراث باستانی غنی، یکی از مقاصد مهم گردشگری جهان و تجربه گر رشد اقتصادی و
توسعه فزاینده است. این کشور از اواسط دهه ۱۹۸۰، با تشکیل یک کمیته وزارتی برای امور محیط زیستی، توجه به ملاحظات محیط زیستی مرتبط با
توسعه را آغاز کرد. از آن زمان،
مصر تلاش های فزاینده ای را جهت دستیابی به پایداری، مقابله با آلودگی ها و کنترل اثرات محیط زیستی انجام داده و در عین حال، با چالش های اساسی نیز در این مسیر مواجه است. ارزیابی اثرات محیط زیستی در این کشور، در حال بازنگری و به روز رسانی مداوم با هدف افزایش کارآمدی است. سازمان امور محیط زیستی مصر، متولی اصلی اجرای فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی است و اصولی جامع شامل اهداف، رویه ها، مقررات و طبقه بندی پروژه ها را در دستور کار قرار داده است. واکاوی تجربه
مصر با عنایت به اقتضائات و شرایط زمینه ای این کشور، می تواند برای سایر کشورها از جمله ایران، موثر و مفید واقع گردد.