بررسی ارتباط بین تیپ شخصیتی DISC، بر تمایل کارکنان به نحوه انجام کار با لحاظ نقش تعدیلگر جنسیت

انسان همواره در مقایسه با سایر مخلوقات، موجودی بسیار پیچیده تلقی شده است. شخصیت افراد نیز بازتابی از خصوصیات و تمایلات رفتاری به شمار می رود و واکنش های افراد در موقعیت های مختلف با هدایت شخصیت آ ن ها صورت می پذیرد. همچنین با همه گیری ویروس کرونا در جهان و گسترش انجام کار به شکل دورکاری، انتخاب نحوه انجام کار پس از اتمام کرونا به یکی از موضوعات چالش برانگیز در سطح مدیریت منابع انسانی شرکت ها تبدیل شد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر ارتباط بین تیپ شخصیتی DISC بر تمایل کارکنان به نحوه انجام کار (حضوری، دورکاری و ترکیبی) پس از اتمام کرونا بود. تعداد نمونه ها شامل ۱۱۸ نفر از کارکنان زن و مرد یکی از کارگزاری های بورس اوراق بهادار ایران بود، برای ارزیابی اینکه هر یک از ۴ تیپ شخصیتی (DISC) کدام شیوه برای انجام کار پس از اتمام کرونا را برای خود ترجیح خواهند داد. نمونه گیری در این پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد، برای تشخیص تیپ های شخصیتی از پرسش نامه استاندارد DISC استفاده شد، همچنین برای تشخیص تمایل کارکنان به نحوه انجام کار یک پرسش نامه توسط پژوهشگران طراحی گردید که به وسیله Test-Retest، CVI، CVR و آلفای کرونباخ، روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. در نهایت نتایج به این صورت خلاصه می شوند: افراد دارای تیپ شخصیتی I یا متقاعدکننده بیشتر تمایل به کار حضوری داشته و از سویی دیگر تمایل به دورکاری عمدتا در افراد با تیپ شخصیتی C یا وظیفه شناس دیده می شود.

بررسی ارتباط بین تیپ شخصیتی DISC، بر تمایل کارکنان به نحوه انجام کار با لحاظ نقش تعدیلگر جنسیت Keywords:

کرونا , دورکاری , تیپ های شخصیتی , تیپ شخصیتی DISC