تحلیل داده های شاخص زیست محیطی توسعه پایدار شهری متاثر از بحران همه گیری کووید-۱۹ در هشت کلان شهر ایران

در پاسخ به همه گیری کووید-۱۹، دولت ها در سراسر دنیا به دنبال ارائه راهکاری در راستای مدیریت بحران برای کاهش انتشار شاخص زیست محیطی توسعه پایدار شهری و آلاینده ها ناشی از منابع ترافیکی می باشند. از این رو، تصمیم بر آن شد که تغییرات آلاینده های هوا و حجم ترافیک به عنوان یکی از زیرمجموعه های شاخص زیست محیطی توسعه پایدار شهری در زمان همه گیری کووید -۱۹ و مقایسه آن با دوره قبل از همه گیری در بازه زمانی ۰۱/۱۱/۱۳۹۶ تا ۲۹/۱۲/۱۴۰۰ مورد بررسی قرار گیرد. ابتدا داده های جمع آوری شده آلاینده ها از هشت کلان شهر ایران: تهران، اراک، شیراز، اصفهان، مشهد، کرج، اهواز و تبریز، پردازش و پاکسازی می شوند. بعد از انتخاب ویژگی ها با الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات، روش های یادگیری ماشین اعمال می شود. نتایج نشان می دهد که الگوی افزایشی و یا کاهشی یکسانی از غلظت آلاینده ها در دوران کووید-۱۹ نسبت به قبل از آن، در تمامی کلان شهرها دیده نمی شود. پس تاثیر محدودیت ها بر روی غلظت آلاینده ها در شهرهای مختلف، متفاوت می باشد. بنابراین لازم است جهت مدیریت این بحران و همچنین بحران آلودگی هوا که می تواند در انتشار بیماری نقش چشمگیری داشته باشد، برای هر موقعیت شهری، الگوی محدودیت های ترافیکی مختص آن موقعیت تهیه گردد. همچنین نتایج بیانگر این است که شاخص کیفیت هوا در اکثر کلان شهرهای ایران نه تنها کاهش نداشته بلکه افزایش یافته است. بنابراین می بایست تدابیر دقیقی برای مدیریت هرگونه بحران مشابه در آینده در جهت کاهش غلظت آلاینده ها و بهبود شاخص کیفیت هوا با توجه به موقعیت مکانی و جغرافیایی هر شهر در نظر گرفته شود.

تحلیل داده های شاخص زیست محیطی توسعه پایدار شهری متاثر از بحران همه گیری کووید-۱۹ در هشت کلان شهر ایران Keywords:

آلودگی هوا , توسعه پایدار , داده کاوی , کووید-۱۹ , مدیریت بحران