امروزه باید زمینه بهره گیری فرزندان این مرز وبوم به عنوان آینده سازان کشور از خدمات و فرصتهای نظام تعلیم و تربیت بیش از پیش فراهم گردد. چراکه مطابق سند تحول بنیادین آموزش و پرورشازجمله رسالت های نظام تعلیم و تربیت نوین. ایجاد بستر مناسب جهت ارتقای بینش ها، ارزش ها ومهارتهای دانش آموزان در مسیر تحقق حیات طیبهاست و از اهداف و وظایف مهم این نظام ایجاد زمینهبرای رشد همه جانبه فرد و تربیت انسان های سالم. کارآمد و مسئول برای ایفای نقش در زندگی فردی واجتماعی است. یکی از فرایندهای مهم نظام تربیت رسمی- عمومی. که در ارتقاء کیفیت آموزش سهمبه سزایی دارد. فرایند مشاوره است. بدیهی است دراین میان شناسایی وتشخیص آسیب های فرارویخحدمات مشاوره دانش آموزان در مدارس مسئله بسیار مهمی است که در عرصه ی تعلیم و تربیت جهانامروز، از سال های دور مورد توجه قرار گرفته وتاکنون ادامه یافته است.مرور مطالعات به عمل آمده درزمینه آسیب های فرایند مشاوره تحصیلی نکات مهمی را مورد توجه قرار می دهد:عیسی مراد(۱۳۹۱) باتاکید بر این که در تمامی مدارس باید حداقل یک مشاور آگاه و متخصص وجود داشته باشد. برخی ازآسیب های خدمات راهنمایی و مشاوره در مدارس را به شرح زیر بیان نموده است: کمبود مشاورمتخصص، وجود نیروی انسانی غیر متخصص در امر مشاوره بهره گیری ازمفاهیم غیر تخصصی درامرمشاوره، عدم انسجام کامل در خدمات مشاوره و راهنمایی، نامناسب بودن فضای فیزیکی مراکز وهسته های مشاوره. محدودیت امکانات تخحصصی مورد نیاز مشاوران، کمبود پشتوانه های مادی و مالی وغیرمرتبط بودن رشته های مشاوران مدارس. شایان فر (۱۳۹۱) نشان داد مدارس برای ارایه حدماتراهنمایی ومشاوره به دانش آموزان با مشکلاتی به شرح زیر مواجه هستند:کم بودن تعداد مشاور، عدمارائه آموزش های مناسب به مشاوران نداشتن آزمون های استاندارد، نبود متخصصان دیگر برای ارجاع،عدم همکاری مسئولان مدرسه با مشاور نبود امکانات و منابع مادی و مالی.