طراحی مدل کاهش اهمال کاری کارکنان؛ مورد مطالعه: شرکت ملی نفت ایران

اهمالکاری به معنای ناکامی در خودتنظیمی و انجام وظایف کاری است و یکی از رفتارهایی است که در کاهش سطح خروجی سازمان نقش چشمگیری دارد. هدف این پژوهش طراحی مدل کاهش اهمالکاری کارکنان در شرکت ملی نفت ایران است. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بنیادی، از لحاظ روش اجرا توصیفی اکتشافی و از لحاظ نوع دادهها کیفی محسوب میشود. نمونه مشارکتکنندگان در پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و اجرایی شرکت ملی نفت ایران بودند که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری دادهها با ابزار مصاحبه انجام شد؛ انجام مصاحبهها تا زمان دستیابی به مرحله اشباع نظری ادامه یافت و این اشباع بعد از ۱۸ مصاحبه بهدست آمد. دادهها نیز با استفاده از رویکرد نظریهپردازی دادهبنیاد، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. تعداد ۱۱۰ مفهوم از کدهای باز مصاحبهها در قالب ۱۹ مقوله فرعی و ۱۲ مقوله اصلی دستهبندی شدند که به صورت مدل پارادایمی در قالب پدیده محوری (اهمالکاری کارکنان)، شرایط علی، شرایط زمینهای، شرایط مداخلهگر، راهبردها و پیامدها طبقهبندی شدند که مدل کاهش اهمالکاری کارکنان را توصیف مینماید. شناخت عوامل موثر بر اهمالکاری کارکنان، راهبردها و پیامدهای آن با استفاده از مدل پیشنهادی، میتواند در مدیریت این پدیده موثر واقع شود

طراحی مدل کاهش اهمال کاری کارکنان؛ مورد مطالعه: شرکت ملی نفت ایران Keywords:

employee procrastination , performance management and grounded theory , اهمال کاری کارکنان , مدیریت عملکرد و روش داده بنیاد