راهکارهای موثر قانونی جهت رفع موانعو تسریع روند الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی abstract
مزایای دستیابی به تجارت آزاد ، الغای کلیه تبعیض های تجاری ، رونق صادرات و واردات ، حل و فصل دعاوی تجاریمستحدثه میان دولت ها از طریق سیستم مدون حل و فصل اختلافات و جهانی شدن ، سال هاست کشور های جهان را بهعضویت در
سازمان تجارت جهانی ترغیب می نماید . کشور ایران نیز با گذر از ادوار مختلف تاریخی و تجربه محدودیت هایتجاری در سالهای متمادی ، ضرورت الحاق به سازمان مزبور و بهره مندی از مزایای انکار ناشدنی حضور در میان کشورهای عمده تجاری و رقابت منصفانه را بیش از پیش درک نموده است. امعان نظر در نظام تقنینی کشور موید وجود موانعمتعارض در مقررات و سیاست های اتخاذی دولت های گوناگون با اصول
سازمان تجارت جهانی می باشد. مطابق اساسنامهاین سازمان ، عضویت کشور های متقاضی صرفا از طریق پذیرش تمامی موافقتنامه های موجود و رفع موانع داخلی میسرخواهد بود. بی شک عضویت ایران در سازمان مزبور بدون اقدام موثر در راستای اصلاح مقررات متعارض با اصول بنیادینسازمان تجارت جهانی ممکن نخواهد بود. تدقیق در نظریات سیاستمداران ایرانی وجود حداقل دو رو یکرد پیرامون الحاقایران به سازمان فوق الذکر را مسلم م ی نمای د. رویکرد اول ضمن اعلام عدم آمادگی ایران جهت عضویت ، تجارت ترجیحیرا به عنوان جایگزین پروژه الحاق معرف ی نموده و رویکرد دوم با نگاهی آرمان گرایانه رفع موانع قانونی موجود در نظمحقوقی کنونی را راهکار عملی الحاق می داند. پژوهش حاضر که با روش کتابخانه ای و مبتنی بر توصیف و تحلیل داده هاگرد آوری شده است ضمن پذیرش رویکرد دوم ، با تقسیم موانع قانونی و با بهره گیری از ظرفیت های موجود ، راهکارهای موثر جهت رفع موانع و تسریع روند عضویت ایران در
سازمان تجارت جهانی را معرفی می نماید