انحرافات اخلاق اجتماعی کارگزاران و بایسته های آن از منظر نهج البلاغه

از آنجا که انسان موجودی مرکب از جسم و جان و هر کدام ویژگی های خاص خود را دارد، در درون، هوسها و در بیرون ابلیس دشمن قسم خورده را دارد بنابراین همواره در معرض انحراف قرار دارد. از طرف دیگر هم موجودی اجتماعی است که به فعلیت رسیدن استعدادهایش فقط در جامعه میسر است . قطعا عقل هر عاقلی حکم می کند که باید درون جامعه ، یکسری قواعدی باشد تا افراد بر اساس آنها به زندگی جمعی خود نظم دهند که افراد جامعه طی فرایند جامعه پذیری این اسلوب را یاد می گیرند و دچار انحراف نمی شوند. انحراف و مفاهیم آن به طور کلی به دو دسته تقسیم می شود؛ مفاهیم عام، مفاهیمی که شامل هر نوع انحرافات فردی و اجتماعی می شود مانند ظلم ، فساد، فسق ، منکر و... مفاهیم خاص، مفاهیمی که دلالت بر نوع خاصی از انحراف و کج روی مانند نفاق، ارتداد، شرب خمر، قمار و... می کند که انحرافات اجتماعی ازجمله مسائلی است که در حوزه آسیب شناسی اجتماعی بدان پرداخته می شود. انحرافات اخلاق اجتماعی بیشتر درزمینه زعامت و رهبری کارگزاران بود که سبب انحراف بین همه امور شده بود و عوامل این انحرافات در سخنان امیرالمومنین ( علیه السلام) انحرافات متاثر از عوامل متعدد اخلاقی همچون بی ایمانی ، ظلم و... و ترویج آن است که اصلاح آن با مدیریت و نظارت بر عملکرد کارگزاران است . این مقاله به روش توصیفی با هدف شناخت انحرافات اخلاق اجتماعی کارگزاران از زبان حضرت علی )به رشته تحریر درآمده است .

انحرافات اخلاق اجتماعی کارگزاران و بایسته های آن از منظر نهج البلاغه Keywords:

انحراف , انحرافات اجتماعی , اخلاق اجتماعی , خواص , کارگزاران , منافقان.