مطالعات صحرایی و بررسی تصاویر ماهواره ای و هوایی از وضعیت مورفولوژیکی مخروط افکنه ها در دشت
طبس دو گروه اصلی از این سیستمهای آبرفتی را نشان داده است . گروه اول از این مخروطها با گسترش بیشتر شامل رسوبات آبرفتی قدیمی بوده و در حال حاضر رسوبگذاری بر روی آنها انجام نمی شود. گروه دوم که بصورت یک مخروط جوان و فعال شامل رسوبات جدید آبرفتی می باشد در انتهای مخروطهای گروه اول و یا در پای رشته کوه شتری (در بخشهای جنوبی) قرار گرفته اند. موقعیت
گسل فعال
طبس که در زلزله سال 1357 بصورت مورب لغز معکوس فعال شده بود نشان می دهد که تمامی مخروطهای گروه دوم(جوانترین مخروطها) بعد از عـبــور از زون گـسـل یاد شده تشکیل شده اند. لذا می توان گفت که مخروطهای آبرفتی جوان و فعال در مجاورت گسلهای جوان و فعال کواترنری قرار گرفته و به عنوان شاخص وجود و موقعیت این گسلها بکار می روند. همچنین این پژوهش وجود یک
گسل فعال و جنبا را در دامنه شرقی رشته کوه شتری و مجاورت شهر بشرویه نشان می دهد. اگرچه هیچ زمین لرزه ای مرتبط با این
گسل گزارش نشده ولی شواهد مورفولوژیکی مخروط افکنه بشرویه فعالیت و پویایی آنرا نشان می دهد. لذا وقوع زمین لرزه ای مخرب در آینده در اثر فعالیت آن دور از انتظار نیست.