تاثیر تیمار سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در دانه رست های آویشن باغی

اهداف: گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) از جمله گیاهان مهم از نظر اقتصادی است که هنگام جوانه زدن به تنش های اکسایشی و خشکی بسیار حساس است. سالیسیلیک اسید به عنوان یک هورمون گیاهی نقش مهمی در افزایش تحمل گیاه در برابر تنش ‎های زیستی و غیرزیستی دارد. این پژوهش با هدف افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش های محیطی به واسطه افزایش قدرت آنتی اکسیدانی آنزیمی و غیرآنزیمی با تیمار سالیسیلیک اسید انجام شد. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر بذرهای گیاه آویشن باغی در قالب طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار به مدت ۱۶ساعت، در محلول ۲میلی مولار سالیسیلیک اسید خیسانده و سپس در گلدان کاشته شدند. گلدان ها به اتاقک رشد با شرایط ثابت و کنترل شده ۱۶ساعت نور و ۸ساعت تاریکی در دمای °C۲۵ به مدت ۱۴روز منتقل شدند. پس از اتمام زمان آزمایش پارامترهای رشدی گیاه، درصد جوانه زنی، محتوای فنلی و نیز فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مهمی مانند سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز، پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز اندازه گیری و با گروه شاهد مقایسه شدند. یافته ها: اگرچه سالیسیلیک اسید تاثیر مثبت چشمگیری روی رشد رویشی گیاه نداشت، اما سبب القای موثر آنزیم های آنتی اکسیدانی شد. همچنین با این تیمار محتوای مولکول های آنتی اکسیدانی نیز افزایش یافت. نتیجه گیری: تیمار با سالیسیلیک اسید می تواند منجر به افزایش مقاومت آویشن باغی در مقابل تنش های استرس زا شود.

تاثیر تیمار سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در دانه رست های آویشن باغی Keywords:

Antioxidants , Salicylic Acid , Thymus vulgaris L. , آنتی اکسیدان ها , سالیسیلیک اسید , آویشن