پیاده مداری گامی در راستای حمل و نقل انسان محور

مکان های پیاده خاطره انگیزترین مکان های عمومی هستند که مردم را گردهم می اورند وشهرها وشهرکها را قابل زیست وسرزنده می سازند این مکان ها تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخدادوقایع وفعالیتهای اجتماعی شهروندان درزندگی و حیات شهری می باشند ازاین رو طراحی درست و گسترش آنها نه تنها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی میشود بلکه باتوجه به پیچیدگی ها و مسائل حمل و نقل هشری درشهرهای معاصر گامی درجهت حل معضلات ترافیکی و ترددی برمیدارد و شهرها را به سوی حمل و نقل انسان محورسوق می دهد برنامه ریزی برای حرکت پیاده یکی ازنقایص شهرسازی معاصر محسوب میشود که دردو سه دهه اخیر درنتیجه اوج گیری و حاد شدن مشکلات شهری مانند الودگی محیط دشواری رفت وامد ناامنی راه ها انحطاط مراکز تاریخی شهرها افت کیفیت فضاهای شهری افول ارزشهای بصری و... واکنش گسترده ای علیه سلطه حرکت موتوری و کاهش تحرکات پیاده درجهن بوجود آمده است لذا هدف ازاین پژوهش معرفی ادبیات موضوع و تاکید برساماندهی و طراحی فضای پیاده مدار به عنوان مناسب ترین الگوی جابجایی دربرنامهریزی حمل و نقل درون شهری است کهدراین راستا به شیوه کتابخانه ای و با روش توصیفی به بازشناسی معیارها و شاخصهای موثردرکیفیت محیطهای پیاده پرداخته شده است