سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

آیین جل جلانی طامه نطنز و مقایسه آن با دیگر آیین های آتش بن ایران

Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 100

This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_CGLMO-10-47_003

Index date: 25 December 2024

آیین جل جلانی طامه نطنز و مقایسه آن با دیگر آیین های آتش بن ایران abstract

جل جلانی آیینی کهن با بن مایه های ایرانی است که در روستای کوهستانی طامه شهرستان نطنز برگزار می شود. بدین ترتیب که در سه شب منتهی به نوزدهم دی ماه، جوانان آبادی در شامگاهان آتشی می افروزند، آنگاه به در خانه ها می روند و با خواندن اشعاری برای اهل خانه آرزوی برکت و سلامتی می کنند، سپس صاحب خانه با رغبت و احترام هدایایی خوراکی از نوع میوه و خشکبار در سینی می نهد و به گروه می دهد، گروه آن را در خورجین الاغ خود می ریزد و سراغ خانه ای دیگر می رود، در پایان در مسجدی کوچک جمع می شوند و هدایا را بین خود تقسیم می کنند. این آیین کمی با گذشته تفاوت دارد، زیرا پیش تر بر گلوگاه درختان سنگ می گذاشتند و آتش را در بالای کوهی می افروختند تا نور آن به همه باغات برسد. داده های این پژوهش که به صورت میدانی و اسنادی گردآوری شده و از جهت دینی و آیینی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج مقاله نشان می دهد آیین جل جلانی برگرفته از آیین های دی ماهی ایرانی است که شباهت های زیادی با جشن های سده و هیرومبا زرتشتی و آیین نیمه ماه رمضان مسلمانی دارد، اما به عکس آیین نیمه ماه رمضان بن مایه و اصالت ایرانی خود را تا حدود زیادی حفظ کرده و متناسب با حوایج روستاییان باغ دار که با مشکل سرمای کوهستان و یخ زدگی درختان مواجه هستند، به حیات خود ادامه داده است.

آیین جل جلانی طامه نطنز و مقایسه آن با دیگر آیین های آتش بن ایران Keywords:

آیین جل جلانی طامه نطنز و مقایسه آن با دیگر آیین های آتش بن ایران authors

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
Akbari Tameh, M. (۲۰۱۶). History and culture of social life ...
Anjoy Shirazi, A. (۲۰۰۰). Winter celebrations and customs and beliefs, ...
Azam Waqfi, S.H. (۲۰۰۵). Cultural heritage of Natanz. C. ۳. ...
Azam Waqfi, S.H. (۲۰۰۷). Cultural heritage of Natanz. C. ۴. ...
Bahar, M. (۱۹۹۷). Some research in Iranian culture. Amir Kabir ...
Baruni, A. M. (۱۹۷۴). Al-Tafhim (edited by Jalaluddin Homai). Association ...
Boyce, M. (۱۹۶۸). Repithvin, Nowruz and the celebration of the ...
Boyce, M. (۱۹۸۳). Zoroastrians; Their religious beliefs and customs (translated ...
Dehkhoda, A. A. (۱۹۹۸). Dehkhoda Dictionary. University of Tehran ...
Eliade, M. (۱۹۴۸). A treatise on the history of religions ...
Fernbag, D. (۱۹۹۹). His servant: a report by Mehrdad Bahar. ...
Jafari Qanvati, M. (۲۰۱۶). Ramadan: Encyclopedia of the culture of ...
Mashadi Noushabadi, M. (۲۰۱۸). Ayin Horbaba, a survivor of ancient ...
Mirnia, A. (۱۹۹۹). People's culture (Iranian folklore). Parsa ...
Moin, M. (۲۰۰۹). Farsi Dictionary, vol. ۱. Amirkabir ...
Niknam, K. (۲۰۰۳). From Nowruz to Nowruz. Forohar ...
Omid, H. (۱۹۸۱). Farhang Omid. Amirkabir ...
Pordawood, A., et al. (۱۹۴۵). Sadeh. Iranian Studies Association, No. ...
Razi, H. (۲۰۰۱). A research on the chronology and celebrations ...
Rouhl Amini, M. (۲۰۰۴). Ancient rituals and celebrations in Iran ...
Vakilian, A. (۱۹۹۱). Ramadan in people's culture. Soroush ...
IntervieweesAkbari Tameh, M. (۲۰۰۰). Born in ۱۹۵۶, Ahl Tameh, resident ...
Momenzadeh, A. (۲۰۲۲). Born in ۱۹۳۰, From Tameh, farmer, (illiterate) ...
Saqai, H. (۲۰۲۲). Born in ۱۹۷۲, a native of Noushabad, ...
اعظم واقفی، س.ح. (۱۳۸۴). میراث فرهنگی نطنز. ج ۳. تهران: ...
اعظم واقفی، س.ح. (۱۳۸۶). میراث فرهنگی نطنز. ج ۴. تهران: ...
اکبری طامه، م. (۱۳۹۶). تاریخ و فرهنگ زندگی اجتماعی مردم ...
انجوی شیرازی، ا. (۱۳۷۹). جشن ها و آداب و معتقدات ...
الیاده، م. (۱۹۴۸). رساله در تاریخ ادیان. ترجمه ج. ستاری ...
بویس، م. (۱۹۶۸). رپیثوین، نوروز و جشن سده. ترجمه ح.ر. ...
بویس، م. (۱۹۸۳). زرتشتیان؛ باورها و آداب دینی آن ها. ...
بهار، م. (۱۳۷۶). جستاری چند در فرهنگ ایران. تهران: آگه ...
بیرونی، ا. م. (۱۳۸۹). آثارالباقیه. ترجمه ا. داناسرشت. تهران: امیرکبیر ...
بیرونی، ا. م. (۱۳۵۳). التفهیم. تصحیح و تعلیق ج. همایی. ...
درگاه مرکز آمار ایران (www.amar.org.ir) ...
دهخدا، ع. ا. (۱۳۷۷). لغت نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران ...
رضی، ه. (۱۳۸۰). پژوهشی در گاه شماری و جشن های ...
روح الامینی، م. (۱۳۸۳). آیین ها و جشن های کهن ...
جعفری (قنواتی)، م. (۱۳۹۶). رمضانی. دانشنامه فرهنگ مردم ایران. ج۴. ...
عمید، ح. (۱۳۶۰). فرهنگ عمید. ج ۱. تهران: امیرکبیر ...
فرنبغ دادگی (۱۳۷۸). بندهش. گزارش م. بهار. تهران: توس ...
مزداپور، ک. (۱۳۸۳). تداوم آداب کهن در رسم های معاصر ...
مشهدی نوش آبادی، م. (۱۳۹۸). آیین هوربابا، بازمانده جشن های ...
میرنیا، ع. (۱۳۷۸). فرهنگ مردم (فولکلور ایران). تهران: پارسا ...
نیکنام، ک. (۱۳۸۲). از نوروز تا نوروز. تهران: فروهر ...
وکیلیان، ا. (۱۳۷۰). رمضان در فرهنگ مردم. تهران: سروش ...
مصاحبه شوندگاناکبری طامه، م. (۱۴۰۱). متولد ۱۳۳۵. اهل طامه. ساکن ...
سقایی، ح. (۱۴۰۱). متولد ۱۳۵۱. اهل نوش آباد. ساکن روستای ...
مومن زاده، ا. (۱۴۰۰). متولد ۱۳۰۹. اهل طامه. کشاورز. (بی ...
نمایش کامل مراجع