پرورش
مهارت های زندگی در دانش آموزان از طریق
آموزش رسمی یکی از نیازهای اساسی نظام های آموزشی است که می تواند تاثیرات مثبتی بر بهبود عملکرد تحصیلی، روانی و اجتماعی آنان داشته باشد.
مهارت های زندگی شامل مجموعه ای از توانایی ها و ویژگی هایی هستند که به افراد کمک می کنند تا در موقعیت های مختلف زندگی خود تصمیمات موثر و درست بگیرند، مشکلات را حل کنند و روابط بهتری با دیگران برقرار نمایند. این تحقیق به بررسی اهمیت و ضرورت آموزش
مهارت های زندگی در مدارس و تاثیر آن بر بهبود وضعیت تحصیلی،
سلامت روان و روابط اجتماعی دانش آموزان پرداخته است. بر اساس یافته های تحقیق، برنامه های آموزشی مبتنی بر
مهارت های زندگی می توانند موجب کاهش استرس، اضطراب و مشکلات رفتاری در دانش آموزان شوند و همچنین اعتماد به نفس، توانایی حل مسئله و مهارت های ارتباطی آنان را تقویت کنند. با این حال، چالش هایی نظیر کمبود منابع آموزشی، ناآگاهی معلمان از اهمیت این مهارت ها و عدم وجود برنامه های درسی خاص برای آموزش
مهارت های زندگی در برخی مدارس وجود دارد. بنابراین، تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که برای ارتقاء آموزش مهارت های زندگی، باید منابع آموزشی مناسب فراهم شود و معلمان آموزش های لازم را دریافت کنند. همچنین، طراحی برنامه های درسی جامع و به کارگیری شیوه های تدریس فعال و مشارکتی می تواند به موفقیت بیشتر این برنامه ها کمک کند. در نهایت، آموزش
مهارت های زندگی باید به عنوان یک بخش اساسی و جدایی ناپذیر از برنامه های آموزشی در نظر گرفته شود تا دانش آموزان به طور موثرتر برای مواجهه با چالش های زندگی آماده شوند.