تاثیر شهر پایدار و عابر مدار بر ارتقاء کیفی زندگی کودکان

یکی ازفعالترین متحرک ترین و عمومی ترین فضاهای بازشهری خیابان ها می باشند که همه افراد درهرشریاطی قادر به رفت و امد و استفاده ازآنها هستند به عبارتی این فضاها زمینه تاثیر گذاری و تاثیر پذیری اجتماعی و فرهنگی کلیه مردم یک جامعه برهم می باشند درسالهای اخیر استفاده بیش ازحد ازوسایل نقلیه موتوری ایجد الودگی های زیست محیطی کرده برزندگی شهری سایه افکنده و فضای شهری به خصوص خیابان ها را دستخوش تغییر نموده است بطوریکه امکان تردد اسان راحت و ایمن پیاده را ازمردم به خصوص کودکان سالمندان و معلولین سلب نموده است درپژوهش حاضر هدف بررسی فضاهای مورد نیاز کودکان و تسهیلات موردنیاز آنان درفضاهای شهری می باشد که با مطالعه اسنادی و با استفاده ازجدیدترین منابع انجام گرفته است نتایج حاصل ازمطالعه نشان میدهد که درصورت بهبود معیارهای کیفیت فضاهای پیاده محور و جانمایی درست فضاهای درارتباط با کودکان میزان استفاده ازمحورهای پیاده بیشتر خواهد شد و مشکلات استفاده ازوسایل حمل و نقل موتوری و به طبع آن ایجاد روزافزون مشکلات الودگی زیست محیطی تقلیل خواهد یافت