مدل سازی پراکنش عقرب های دم پهن در استان سیستان و بلوچستان

مشخص کردن محدوده پراکنش گونه­ها، شناخت متغیرهای محیطی در یک منطقه و پراکنش زیستگاه­های مناسب است. با استفاده از مدل مکسنت و داده­های حضور برای دو گونه Androctonus crassicauda و A. sistanus از عقرب­های استان سیستان و بلوچستان که از طریق نمونه­گیری و بررسی مطالعات قبلی در منطقه جمع­آوری گردیده، پیش­بینی چگونگی پتانسیل توزیع آنها انجام شده است. نتایج این پژوهش که برخی از ویژگی­های بوم­شناختی عقرب­ها را پیش­بینی می­کند، نشان داد پراکنش هر دو گونه در مناطق شمالی استان بیشتر است و این توزیع در آینده نیز افزایش می یابد. میانگین دما در مرطوب­ترین فصل سال (Bio۸)، مقدار بارش در سرد­ترین ماه سال (Bio۱۹) و پوشش گیاهی برای مدل­سازی پراکنش کنونی گونه A. crassicauda و میانگین دما در مرطوب­ترین فصل سال (Bio۸)، پوشش گیاهی و دامنه دمای سالانه (Bio۷) برای زمان آینده (۲۰۷۰) نقش داشته­اند. نتایج حاصل از مدل­سازی توزیع گونه ای نشان داد متغیرهای دامنه دمای سالانه (Bio۷)، مقدار بارش در سرد­ترین ماه سال (Bio۱۹)، مقدار بارش در خشک­ترین ماه سال (Bio۱۸) و پوشش گیاهی بیشترین تاثیر را بر توزیع گونه A. sistanus در زمان کنونی دارد. مهمترین متغیرهایی که در توزیع این گونه در آینده (۲۰۷۰) نقش دارند عبارتند از مقدار بارش در سردترین ماه سال (Bio۱۹)، دامنه دمای سالانه (Bio۷)، مقدار بارش در خشک­ترین ماه سال (Bio۱۸) و کاربری اراضی است. نتایج این مطالعه می­تواند در برنامه­های بهداشت، سلامت، درمان و آموزش پزشکی و همچنین برنامه­های حفاظتی این موجودات که از ذخایر ارزشمند تنوع زیستی ایران به شمار می­روند، مورد استفاده قرار گیرد.

مدل سازی پراکنش عقرب های دم پهن در استان سیستان و بلوچستان Keywords:

Scorpion , distribution range , Sistan , Endemic , Androctonus , عقرب , پراکنش جغرافیایی , سیستان , بوم زاد , Androctonus.