پیش بینی اثرات تغییرات اقلیمی بر منابع آبی شیراز در آینده

شهر شیراز، یکی از مهمترین شهرهای ایران از نظر تاریخی و فرهنگی ، به دلیل جمعیت بالا ، قرارگرفتن در اقلیم نیمه خشک و تغییرات اقلیمی ، با چالش کمبود آب و تشدید فشار بر منابع آبی مواجه است . بنابراین ، برنامه ریزی و مدیریت هر چه بهتر منابع آبی شهر شیراز در بلندمدت و کوتاه مدت بسیار حایز اهمیت است . از مهمترین ابزار مدیریت هر چه بهتر منابع آبی ، استفاده از مدلها جهت شبیه سازی منابع و مصارف آبی است . بر این اساس، در این مطالعه ، با استفاده از مدل WEAP ۱به شبیه سازی منابع آبی شهر شیراز و پیش بینی تغییرات آن تحت اثر تغییرات اقلیمی در آینده تا سال ۲۱۰۰ میلادی پرداخته می شود. تمرکز اصلی بر سد درودزن و آبخوان شیراز است ، که اصلی ترین منابع تامین کننده آب شیراز می باشند. بدین منظور، از منتخبی از آخرین برونداد مدلهای اقلیمی (CMIP۶)، تحت سه سناریوی تغییر اقلیم بدبینانه (SSP۵-۸/۵ )، عادی (SSP۲-۴/۵) و خوشبینانه (SSP۱-۲/۶)، به همراه یک سناریوی تغییر جمعیت جهت شبیه سازی منابع و مصارف آبی تا سال ۲۱۰۰ میلادی استفاده شده است . نتایج این مطالعات نشان می دهد که درصد تامین نیاز شرب شهر شیراز در حال حاضر حدود ۷۴ درصد است . در آینده نیز پیش بینی می شود که نیاز آب شرب شهر شیراز تا حدود ۱۹۳ میلیون متر مکعب افزایش یابد ، که از این میزان امکان کسری تامین تا حدود ۸۹ میلیون متر مکعب وجود دارد. همچنین ، نتایج نشان می دهد که احتمال خشک شدن آبخوان شیراز در آینده وجود دارد و سد درودزن در آینده ممکن است تا حدود ۱۰۰ بار (ماه) به حجم مردهی خود برسد. این نتایج می تواند زنگ هشداری بسیاری جدی برای تامین آب شیراز و لزوم توجه و مدیریت هر چه بیشتر و بهتر بطور همزمان به تولید و مصرف آب باشد.

پیش بینی اثرات تغییرات اقلیمی بر منابع آبی شیراز در آینده Keywords:

تغییر اقلیم , شبیه سازی , شیراز , مدل WEAP , منابع آب