راهکارهای توسعه اکوتوریسم پایدار در رودبار: رویکردهای استراتژیک و تحلیلی

اکوتوریسم پایدار، به عنوان رویکردی نوین در توسعه گردشگری به معنای سفر مسئولانه به مناطق طبیعی که اثرات زیست محیطی را به حداقل می رساند و جوامع محلی را تقویت می کند، تمرکز این مطالعه بود. شهرستان رودبار در استان گیلان به عنوان یک نمونه مطالعاتی برای بررسی پتانسیل ها و چالش های توسعه اکوتوریسم پایدار انتخاب شد. این تحقیق با استفاده از یک رویکرد ترکیبی کیفی و کمی برای ارزیابی جامع پتانسیل های اکوتوریسم و چالش های منطقه استفاده کرد. مصاحبه های نیمه ساختار یافته با خبرگان اکوتوریسم شهرستان داده های کیفی را ارائه کرد و با استفاده از تحلیل محتوا ، کدگذاری و طبقه بندی شدند.برای تحلیل کمی، از مدل SWOT و تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره شامل آنتروپی شانون و تکنیک های شباهت استفاده شد. یافته ها حاکی از وجود منابع طبیعی بکر، تنوع زیستی غنی و میراث فرهنگی غنی در رودبار است که آن را به عنوان مقصدی امیدوار کننده برای اکوتوریسم پایدار قرار می دهد. با این حال، شهرستان با محدودیت های قابل توجهی از جمله محدودیت های زیرساختی، ، نبود نیروی انسانی متخصص ، عدم آگاهی و فشارهای رقابتی مواجه است که توسعه اکوتوریسم در این منطقه را با محدودیت هایی مواجه کرده است. برای پرداختن به این چالش ها و بهره برداری از فرصت های شناسایی شده، این مطالعه برای مقابله با چالش ها و بهره برداری از فرصت ها، یک چارچوب استراتژیک شامل استراتژی های تهاجمی، تدافعی، جبرانی و انطباقی برای توسعه پایدار اکوتوریسم در رودبار پیشنهاد می کند.

راهکارهای توسعه اکوتوریسم پایدار در رودبار: رویکردهای استراتژیک و تحلیلی Keywords:

اکوتوریسم , تحلیلSWOT , آنتروپی شانون , تکنیک مشابهت , شهرستان رودبار , پتانسیل های گردشگری , توسعه گردشگری , گردشگری پایدار