گردشگری در حال حاضر به عنوان یکی از صنعت های پردرآمد دنیا است که نقش بسزایی در توسعه نیز دارد؛ اما موانعی بر سر راه گردشگری وجود دارد که مانع از گسترش و توسعه آن دارد. هدف این پژوهش بررسی تحلیل سیستمی موانع موثر بر
توسعه گردشگری منطقه
مهردشت است. این پژوهش با توجه به ماهیت آن از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را کارشناسان و متخصصان آشنا به گردشگری تشکیل داده است که تعداد ۳۵ نفر بوده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات تحقیق به دو صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. به منظور به دست آوردن روایی پرسشنامه از نظرات متخصصان و کارشناسان استفاده شده است که پس از رفع ایرادات موجود روایی صوری و محتوایی آن مورد تایید قرار گرفته است. همچنین نرخ پایایی ماتریس اثرات مستقیم در نرم افزار میک برابر با ۵۹ درصد به دست آمده است. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از نرم افزار میک مک استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که در منطقه مهردشت، علی رغم وجود شرایط محیطی مناسب و زیرساخت های اقامتی، عواملی همچون کمبود مشارکت مردمی و نبود روحیه جذب گردشگر، تلاش های ناکافی از سوی صاحب نظران، بزرگان شهر، مسئولین شهری و قشر تحصیل کرده، عدم اجرای تبلیغات کافی و شناخت ناکافی گردشگران از
مهردشت (برای مثال، علی رغم اینکه
مهردشت دارای بزرگ ترین توتستان کشور است، تنها تعداد اندکی از افراد از این موضوع اطلاع دارند)، مهاجرت جوانان و کمبود ایده های خلاقانه، و نیز تلاش های ناکافی صاحب نظران، بزرگان شهر، مسئولین شهری و قشر تحصیل کرده موانع اصلی در مسیر
توسعه گردشگری را تشکیل داده اند. این عوامل با انعطاف پذیری بالا در مقابل تغییرات، دارای پتانسیل تاثیرگذاری و اثرپذیری قابل توجهی هستند.