بررسی رفتار چرای و تغذیه ای دام (مطالعه موردی: مرتع طالقان)

نشخوارکنندگان مراتع با انتخاب های متعددی از جمله اینکه چه زمانی، در چه مکانی و به چه مقدار از هر علوفه چرا کنند روبرو هستند. این در حالی است که مدیریت چرا بر انتخاب علوفه دام بی تاثیر نیست. در این مطالعه، که در مرتع حصارکشی شده ایستگاه طالقان انجام شد در مرحله نخست گونه های خوشخوراک مرتع مورد مطالعه برای میش بالغ و بره یکساله مشخص شد. سپس، رفتار چرا و حوادث رفتاری دام ها تحت سیستم حصارکشی در فواصل زمانی پنج دقیقه در بازه زمانی نیم ساعت در دو زمان صبح و بعد از ظهر ثبت شد. مطابق نتایج بیشترین و کمترین زمان چرا به ترتیب متعلق به گونه های (Cicer oxydon; Medicago sativa) و (Xerathmum cylindraceum) بود. براساس نتایج فرض برابری میانگین مصرف دام ها در سطح معنی داری (Sig<۵%) پذیرفته شد. از میان فعالیت های دام، چرا و استراحت توام با نشخوار بیشترین زمان را به اختصاص دادند (جمعا ۱۴ ساعت). نتایج حاصل از فرض برابری میانه رفتار چرایی دام ها تحت سیستم چرای آزاد طی فصول مختلف نیز نشان داد که میانگین مدت زمان تمام فعالیت های دام شامل چرا (۲۱۹/۰=Sig)، استراحت (۱۵۴/۰=Sig)، نگهداری در آغل (۲۲۴/۰=Sig)، مصرف مکمل (۰۸۷/۰=Sig)، و نوشیدن آب (۲۲۶/۰=Sig) در فصول مختلف از نظر آماری یکسان است. علاوه بر این، بیشترین میانگین رفتار چرای دام را در دو زمان روز متعلق به چرا بود.

بررسی رفتار چرای و تغذیه ای دام (مطالعه موردی: مرتع طالقان) Keywords:

حصارکشی , نشخوار کردن , رفتار چرا , مدیریت چرا , خوشخوراکی