نقش تحقیقات در برنامه ریزی بلند مدت و توسعه

بامداد روز سه شنبه 20 مهرماه ، 2 دقیقه بعد از نیمه شب، 6 میلیارد مین انسان کره زمین در سارایوو قدم به عرصه حیات گذاشت. قدمش مبارک، اما شماره این نوزاد زنگ خطر پر معنای است برای جهانیان و جهان، جهانی که در انتظار یک جمعیت 10 میلیاردی در سال 2050 است. توجه به این ارقام شرایط جهان (تراکم جمعیت، محدود بودن منابع حیاتی و مخازن طبیعی و سایر مسائل مربوط) ایجاب می کند که توجه اندیشمندان، محققان و قانونگزاران متوجه، توسعه پایدار باشد. در این عبارت تکیه بر پایداری است نه بر گسترش و توسعه، که به تنهایی می تواند در شرایط موجود مخرب نیز باشد. به بیان ساده تر، شرایط امروزی کره زمین و سه عنصر حیاتی آن (آب، خاک و هوا) به گونه ای در معرض تهدید قرار گرفته که هر تغییر و حرکتی در هر پروژه جدید، هر گروه محصولی که طراحی می شود، هر جاده ای که کشیده می شود و هر شهرکی که ایجاد می شود، محیط زیست را متاثر می کند. در چنین شرایطی طبعا رشد و توسعه صنایع نیز نمی تواند مانند گذشته فقط متاثر از نیاز بازار بوده و بر اساس نوآوری و ابداع طراحانی که فقط در حوزه تخصصی خود مسئولیت دارند به حرکت در آید، بلکه «کمپلکس» (مجموعه پیچیده) محیط زیست – جمعیت – انرژی، آب ، خاک و به طور خلاصه حیات کره زمین که متاثر از چرخه حیات مواد و محصولات است همگی در روند رشد و یا تغییر جهت حرکت صنایع موثرند و بایستی مورد نظر قرار گیرند. مقابله با بحرانهای زیست محیطی، ضرورت حفاظت از منابع و مخازن طبیعی یکی از ضروری ترین اصولی است که بایستی مورد توجه محققان و اندیشمندان واقع شود. در برنامه ریزیهای دراز مدت ، توجه به این نکته است که پایداری توسعه را تضمین خواهد کرد.