اثربخشی رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت مندی زناشویی زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی اثربخشی رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت مندی زناشویی زنان متاهل است جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از زوج های متاهلی که به کلینیک های روانشناسی و مشاوره مراجعه نموده اند، می باشند در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و بعد از غربالگری با آزمون MMPI تعداد ۳۰ زن متاهل به عنوان نمونه انتخاب شد و سپس از بین آنها ۱۵ نفر به صورت کاملا تصادفی انتخاب شد. و در دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. طرح پژوهش، طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود و آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه طی جلسات ۹۰ دقیقه ای هفتگی تحت درمان مبتنی بر رویکرد تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه رضایت مندی زناشویی انریچ بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس چندمتغیری صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل باعث افزایش رضایت زناشویی در افراد دارای اختلاف زناشویی گردیده است.

اثربخشی رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت مندی زناشویی زنان متاهل Keywords:

رویکرد تحلیل رفتار متقابل , رضایت مندی زناشویی , زنان متاهل.