انسان موجودی اجتماعی است و برای زندگی اجتماعی سالم و سودمند تعلیم وتربیت لازم است .در گذشته به جهت سادگی جوامع بشری ،آموزش از شکل ساده و ابتدایی برخوردار بود ،چنانکه این امر در خانواده صورت می گرفت . با پیچیده تر شدن زندگی و احتیاج به آموزش های سطح بالا و کسب مهارت های لازم برای ساخت لوازم و وسایل و فراهم کردن امکانات زندگی ، و از طرفی سازگاری با این محیط پیچیده ،مدارس به شکل امروزی تاسیس شدند .،چنانکه ادامه حیات جمعی ،یعنی انتقال میراث فرهنگی یک جامعه و گسترش و پیشرفت آن تا حدود زیادی از طریق مدرسه صورت می گیرد . امروزه تحقیقات نشان داده است که هر مدرسه ای که از نشاط و شادکامی بیشتری برخوردار باشد از کیفیت و کارآیی بالاتری نیز برخوردار است . ایجاد و حفظ طراوت و شادابی که تشکیل یافته از رضایت +سطح لذت باعث مسرت ، نشاط ،دل خوشی و خوشبینی افراد در جامعه ، مدارس و سایر نهادهای کشور می شود ( براساس نظریه های اندیشمندان مختلف از جمله برتراند راسل که اظهار داشته است :"رغبت همگانی ترین و متمایزترین نشانه های انسان شاد است ،یعنی رفتار توام با اشتیاق و رغبت ." ویا پرفسور مک گیل از اندیشمندان معاصر معتقد است :"شادی دوست داشتن است .بوجود آمدن مدرسه ای شاد و با نشاط و با کیفیت در
آموزش و پرورش به عوامل مختلف بستگی دارد . ،این عوامل عبارتند از :مدیران، معلمان ، دانش آموزان ، که این اشخاص به نوبه خود تحت تاثیر
هوش هیجانی قرار دارند .هوش هیجانی موجب قوی تر شدن مهارت های اجتماعی افراد می شود به طوریکه آنها به راحتی می توانند رفتار دیگران را در سمتی که می خواهند اداره کنند ،خواه با توافق او برای ایجاد رفتار جدیدی باشد،خواه برانگیختن او برای ایجاد رفتار ،عملکردیا تولید رفتارجدید باشد .