بررسی توانایی یادگیری ریاضی بر اساس مولفه های خلاقیت و تیز هوشی در دانش آموزان ابتدایی abstract
در این مقاله به بررسی تاثیر متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی بر استعداد ریاضی در دانش آموزان تیزهوش پرداخته شده است. سوال اصلی این است که آیا خلاقیت و تیپ شخصیتی دانش آموزان تیزهوش میتواند پیشبینی کننده ای برای استعدادهای ریاضی آنها باشد یا خیر. برای پاسخ به این سوال، تحقیقات متعددی انجام شده اند که شامل ارزیابی خلاقیت و تیپ شخصیتی دانش آموزان تیزهوش و ارتباط آنها با عملکرد ریاضیشان است. ابزارهای مختلفی برای سنجش خلاقیت، از جمله آزمونهای تفکر خاق و تولید ایده؛ و برای تیپ شخصیتی، از جمله پرسشنامه هایی مانند MBTI (شاخص نوع شخصیت مایرز-بریگز ) استفاده شده است. یافتهها نشان میدهند که هر دو متغیر خلاقیت و تیپ شخصیتی میتوانند در پیشبینی استعدادهای ریاضی دانش آموزان تیزهوش نقش داشته باشند. دانش آموزانی که در آزمونهای خلاقیت نمرههای بااتری کسب میکنند، اغلب در ریاضیات نیز عملکرد بهتری دارند. همچنین، تیپهای شخصیتی معینی، مانند آنهایی که بر اساس MBTI در گروههای معینی قرار میگیرند، ممکن است تمایل بیشتری به اکتشاف در حوزههای خاص، از جمله ریاضیات داشته باشند. با این وجود، اهمیت سایر عوامل موئلفه مانند محیط تحصیلی، سطح تعهد و پشتکار دانش آموزان و همچنین نقش استعدادهای ذاتی و تواناییهای فردی نیز نباید نادیده گرفته شود. در مجموع، این تحقیق پتانسیل ارتقاء تواناییهای ریاضی دانش آموزان تیزهوش از طریق شناسایی و پرورش عوامل کلیدی مرتبط با خلاقیت و تیپ شخصیتی را نشان میدهد.
بررسی توانایی یادگیری ریاضی بر اساس مولفه های خلاقیت و تیز هوشی در دانش آموزان ابتدایی Keywords:
ریاضی. خلاقیت. تیپ شخصیتی . دانش آموزان تیزهوش