نهاد آموزش و پرورش یک کشور نقش اساسی در تربیت شهروندان آن جامعه و آموزش و توسعه حقوق انسانی دارد. اگر چه شکل گیری و رشد شخصیت افراد یک جامعه الزاما وابسته به تعلیم و تربیت نیست؛ لکن باید اذعان داشت بخش اعظمی از رشد فردی و اجتماعی افراد توسط
نهاد رسمی آموزش و پرورش صورت می گیرد. در واقع تعلیم و تربیت از طریق نهادهای رسمی یکی از مهم ترین و هدفمندترین بخش تربیت آدمی است که اثرات آن را به گونه ای همه جانبه می توان در زندگی انسانها و در ابعاد مختلف فکری اجتماعی، مذهبی هنری و اخلاقی آنان مورد مشاهده بحث و بررسی قرار داد تربیت دینی تربیتی بر اساس مفاهیم و معیارهای دینی است. تربیت دینی در یک معنا فراهم کردن فرصتهای طبیعی و درون یاب است تا افرادی خود با تجربه شخصی و الهام از فطرت خوبش بارقه الهی بخش دین را کشف نمایند تربیت و خصوصا تربیت دینی یکی از ضررورتهای عصر حاضر است که با رویکردی نوین تلاشی جدی می طلبد امروزه شیوه های آموزش و تربیت دینی از شکل سنتی و ابتدایی منحول گردیده به طوری که خانواده از یک سو و به شکل غیر رسمی به تربیت و آموزش دینی فرزندان می پردازد و از سوی دیگر دستگاهها و نهادی مختلف تعلیم و تربیت همچون آموزش و پرورش عهده دار آموزش و پرورش تربیت دینی در جامعه هستند.
نهاد آموزش و پرورش بنا به رسالتی که دارد. عهده دار تعلیم و تربیت فرزندان جامعه است و در جامعه ما که یک جامعه اسلامی است انتقال و تعمیق ارزش های دینی و انسانی به نسل فردا از بدیهی ترین انتظاراتی است که میتوان از
نهاد آموزش و پرورش داشت.