پدیده روانشناسانه »نوستالژی « یا غم غربت ، در اشعارشاعران، به عنوان یکی از رفتارهای ناخودآگاه و غیر ارادی فرد در زندگی ، نمود بسیار خاصی دارد. ایاد عاطف شاعر معاصر فلسطینی نیز در اشعار خود از این خصیصه بی بهره نبوده است . به طوری که اگر شعر وی رامطالعه کنیم درخواهیم یافت که غم و اندوه بر آن غلبه کرده است زیرا او از دوران خودگله مند است و غربت را از اوان کودکی لمس کرده است . این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی از طریق کتابخانه و یادداشت برداری از منابع ، جلوههای
نوستالژی را در اشعار ایاد عاطف بررسی کرده است . یافته های آن نشان می دهد که که ایاد عاطف شاعری است که می توان مایه هایی از ناامیدی ، یاس و شکست را در اشعار او یافت . همچنین این شاعر به دلیل دوری از خانه و کاشانه غم و غربت زیادی را به خود دیده است و این موضوع در اشعار او به وضوح دیده می شود. در اشعار این شاعر امیدواری پس از ناامیدی طولانی و گرایشات وطنی و اجتماعی و عاطفی پرداختن به عشق نمود زیادی دارد.