رمانتیسم در اشعار عبدالرزاق عبدالواحد

مکتب رمانتیسم به عنوان یک مکتب ادبی غربی ، توانست ذهن شاعران نوگرای عرب را به خود معطوف کند. پیروان تجددخواهی در شعرعرب، برای آزادسازی مضامین شعری از سیطره معیارهای غیرقابل انعطاف شعر کلاسیک ، با پیروی از این مکتب ، قید و بندهای شعر را رها ساختند. مکتب رمانتیک برعکس ادبیات کلاسیک که بیشتر بر عقل تکیه دارد، متکی بر شور، ذوق، احساس و تخیل است . از ویژگیهای شعر رمانتیک عربی این است که میان شکل و محتوا، تعارضی وجود ندارد و در آن سلطه عواطف و احساسات شخصی بر محتوا، همانند شعر رمانتیک اروپایی ، قابل مشاهده است . شعر رمانتیک دارای مولفه هایی است که خمیرمایه و جوهره آنها احساسات شخصی است . مولفه هایی همچون: غم و اندوه، عشق ، آرزو، امید، عواطف متافیزیکی ، حیرت و رازهای نهان، و چیزهای ناشناخته دیگر از این نوع، خواه در درون شاعر و خواه در مظاهر پیچیده طبیعت می باشد. در سراسر اشعارعبدالرزاق عبدالواحد شاعر معاصر عراقی ، می توان جلوههایی از مکتب رمانتیک را پیدا کرد. این پژوهش به روش توصیفی و کتابخانه ای ، میزان تاثیر مکتب رمانتیسم بر اشعار این شاعر را بررسی قرار داده و مشاهدات آن مشخص نمود که مولفه های رمانتیکی همچون: عشق در انواع گوناگون آن، یادمرگ، غم ، امید، احساس، طبیعت گرایی ، تخیل ، حدیث با نفس و همچنین فقر و فساد سیاسی و نابرابری اجتماعی مشاهده می شود.

رمانتیسم در اشعار عبدالرزاق عبدالواحد Keywords:

رمانتیسم , شعر معاصر , عبدالرزاق عبدالواحد , احساس