مقایسه روشهای تجربی با روشهای عددی، در تعیین ضریب عکسالعمل بستر

روش وینکلر، یکی از روشهای معمول و شناخته شده در طراحی شالودهها و روسازی جادهها میباشد و امروزه با وجود مدلهای رفتاری پیشرفته،این روش هنوز هم رایج ترین مدل مورد استفاده در بین طراحان است. اما مسأله اساسی در استفاده از این روش، تعیین مقدار عددی ضریب عکس العمل بستر ) ks ( میباشد و از آنجایی که این ضریب از عوامل متعددی متأثر میگردد، تخمین مقدار آن یکی از مسائل پیچیده و خطا آمیز در مکانیک خاک، محسوب میشود. روشهای گوناگونی به منظور تخمین مقدار ks ، از زمان پیدایش این مدل تاکنون، توسط محققین معرفی شده است. در این تحقیق، دقت و صحت روشهای متفاوت تعیین ضریب عکس العمل بستر در پیش بینی مقادیر نشست از طریق مقایسه با مقادیر متناظر حاصل از مدلهای رفتاری پیشرفته، توسط نرم افزارهای Safe و Phase 2D بررسی میشود و مشخصات ژئوتکنیکی محوطهای واقع بر روی مارن شهر جدید صدرا)شیراز( به عنوان اطلاعات پایه انتخاب شده است. نتایج، حاکی از آن است که مدل خاک نرم، مدل رفتاری حاکم بر مارن شهر جدید صدرا)شیراز( میباشد و روش وسیک از بین روابط تعیین ضریب عکس العمل، منجر به خطای قابل قبولی در تخمین نشست، نسبت به مدل خاک نرم گردیده است. به منظور کاهش تقریب نتایج به حداقل، در روابط تعیین ks ،پیشنهاد میشود از ضریب الاستیسیته معادل که در برگیرنده مشخصات هندسی و مکانیکی لایههای زیرین باشد، استفاده گردد.

Keywords:

مدل وینکلر , مدل رفتاری خاک نرم , ضریب عکسالعمل بستر , ضریب الاستیسیته , نشست