مسئولیت حقوقی افراد دوقطبی در قراردادهای مالی

با مطالعه ی بیماری اختلال دوقطبی و شرایط آن متوجه می شویم که این اختلال از پیچیده ترین و سخت ترین انواع اختلالات روانی و خلقی است که انسان آن را تجربه می کند. افراد مبتلا به این اختلال شرایط عجیب و متفاوتی را تجربه می کنند، به صورتی که گاه این بیماران در حالت طبیعی، مانند یک انسان متعارف هستند، و در بازه ای از زمان درگیر با بیماری می باشند. بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، از لحاظ ماهیت آن چه که با آن روبرو هستند و شرایط خلقی و ذهنی که دارند، جزو محجورین تلقی می شوند. به همین منظور اعمال حقوقی آن ها به خصوص قرارداد هایی منعقد می کنند متاثر از این موضوع می باشد، به نحوی که به طور کلی این بیماران را به دو گروه تقسیم می کنیم. گروه اول: بیماران اختلال دوقطبی نوع۱و بیماران اختلال دوقطبی با تناوب سریع هستند؛ و گروه دوم: بیماران اختلال دوقطبی نوع۲و بیماران اختلال خلق ادواری. این پژهش با روش توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری کتابخانه ای و ابزار فیش برداری و با هدف مسئولیت قانونی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در عقود و قرارداده انگارش شده است. نتایج نشان می دهند که وضعیت معاملات گروه اول، با توجه به اینکه حالت شیدایی کامل و جنون را تجربه می کنند، باطل و بی اثر می باشد. همچنین معاملات گروه دوم نیز، اگرچه وضعیت جنون آمیز در آن ها نیست اما، به سبب نوسانات خلقی و با توجه به شرایط مترتب بر آن ها و با نگاه به ماده ۱۹۰ ق.م مصلحت این بیماران به گونه ای می باشد که وضعیت معاملات آن ها را اصل بر عدم نفوذ قرار می دهیم. هرچند این بیماران جنون را به مفهوم واقعی کلمه تجربه نمی کنند ولی با توجه اختلالات خلقی که دارند در تصمیم گیری دچار مشکل هستند و این موضوع بر عملکرد آن ها در اعمال حقوقی اثر می گذارد. اختلالات خلقی در بیماران دوقطبی گاه از حالت طبیعی خود خارج می شود و زمان برگشت پذیری آن به حالت اول نامشخص و طولانی می باشد، از این رو، تشخیص آن در افراد همیشه امری ساده نیست و چالش هایی را به وجود می آورد.

مسئولیت حقوقی افراد دوقطبی در قراردادهای مالی Keywords:

اهلیت , قرارداد , اختلال دوقطبی , وضعیت حقوقی , مسئولیت قرارداد