بررسی تکنیک های مکان یابی در شبکه های حسگر بی سیم

شبکه حسگر بی سیم شبکه ای متشکل از تعداد زیادی گره کوچک است که در هر گره تعدادی حسگر وجود دارد. شبکه حسگر بشدت با محیط فیزیکی تعامل دارد و از طریق حسگرها اطلاعات محیط را گرفته و از طریق کار اندازها واکنش نشان می دهد. این شبکه ها کاربردهای فراوانی دارند که برای تعدادی از کاربردها نظیر ردیابی مسیر، محیط های نظارتی و مدیریت زنجیره تامین ضروری است که موقعیت فیزیکی گره های حسگر تخمین زده شود. وظیفه اصلی مکان یابی در شبکه های حسگر بی سیم یافتن محل دقیق گره های ناشناخته است. این مقاله یک اکتشاف عمیق از ضرورت محلی سازی در گره های شبکه های حسگر بی سیم ارائه می دهد، و یک بررسی جامع از الگوریتم های بهینه سازی و هوش ازدحامی مورد استفاده برای این منظور را ارائه می دهد. این بررسی شامل طیف متنوعی از تکنیک های بهینه سازی، از جمله الگوریتم های تکاملی، هوش ازدحام، و رویکردهای فراابتکاری است. عوامل کلیدی مانند دقت مکان یابی، مقیاس پذیری، پیچیدگی محاسباتی و استحکام به طور سیستماتیک ارزیابی و در بین الگوریتم های بهینه سازی مختلف مقایسه شدند تا بهترین تکنیک از بین روش های بررسی شده مشخص گردد.

بررسی تکنیک های مکان یابی در شبکه های حسگر بی سیم Keywords:

شبکه حسگر بی سیم , مکان یابی , هوش ازدحامی , بهینه سازی , مقیاس پذیری.