طراحی ضابطه های ترکیبی جدید در رویت های هلال ماه: مزایا و مشکلات پیش رو

در نجوم دوره اسلامی و در سده گذشته در غرب، پژوهش های زیادی در جهت طراحی ضوابط گوناگون برای پیش بینی رویت پذیری هلال ماه صورت گرفته است. بسیاری از این ضوابط بر اساس مشخصه های محدودی رویت هلال ماه را پیش بینی می کنند، در نتیجه در مواردی اختلافاتی میان آنها و رصدها رخ میدهد. ازاین گذشته معدود ضوابطی به رویت هلال، یا تلسکوپ می پردازند. برای رفع این مسائل ، نگارنده کوشش کرد که بر اساس گزارشهای رصدی موجود، ضابطه ای را برای رویت هلال ماه با دوربین دو چمی پر توان (150 ضربدر 40) با تلسکوپ (در حدود 8 تا 14 اینچ) عرضه کند. برای این منظور، ده ها گزارش رصد هلال های شامگاهی و صبحگاهی بررسی شدندو از میان آنها حدود 30 درصد معتبر انجام شده با دوربینهای دو چشمی متوسط و پر توان و تلسکوپهای متوسط با مشخصه های بحرانی و نزدیک به حدود رویت ، انتخاب شده اند. البته برخی از این هلال ها طبق ضوابط موجود رویت ناپذیر فرض می شوند اما چون گزارشهای رصدی تایید شده ای دارند، می توان از آنها در طراحی ضابطه جدید بهره برد. در طراحی ضابطه جدید از چهارمشخصه مهم خورشید و ماه به صورت ترکیبی استفاده شده است.