امروزه
برنامه ریزی شهری در ایران و جهان با رویکرد بهبود قوانین اجرایی در شهر در جریان می باشد. رسیدگی و بهبود قوانین شهری و در واقع قوانین مرتبط با ساخت و ساز شهری که دربرگیرنده ی انواع مختلف این قوانین از جمله قوانین بازدارنده از تخلفات ساختمانی، جرائم و... از اهم اصول برنامه ریزی برای بهبود قوانین می باشد. در راستای این نوع از برنامه ریزی ما در صدد بررسی تاثیر
تخلفات ساختمانی بر آشفتگی بافت های شهری منطقه ۲ شهرداری قزوین برآمده ایم. منطقه دو شهرداری قزوین به علت استقرار تقریبا نیمی از جمعیت قزوین در این منطقه و همچنین وجود محلات قدیمی و فرسوده در منطقه از موقعیت منحصربه فردی برخوردار می باشد که سبب افزایش نیاز به بهبود قوانین در منطقه شده است، اما به دلیل ناکارامد بودن قوانین و عدم اجرایی بودن برخی قوانین در سطح منطقه، استفاده از قوانین برای سازندگان بسیار دشوار و حتی باعث جایگزین نمودن انواع دیگر روش ها شده است. با این وجود، حدود نیمی از سازندگان منطقه دو قزوین از قوانین به عنوان یک چارچوب اجرایی بهره می برند، توجه به تاثیر
تخلفات ساختمانی از سویی قابل بررسی می باشد که گذشتن سطحی از روی این مبحث و عدم اجرا شدن طرح های مصوب برنامه ریزان شهری به عنوان متخصصین شهر سبب آشفتگی در بافت های جدید و نوساز شده است. پژوهش با جامعه آماری ۳۸۳ نفر از ساکنان، شاغلان، عابران و کلیه کاربران معابر شهری منطقه دو شهرداری قزوین و با روش فریدمن و t-test به تحلیل و ارزیابی مسئله فوق پرداخته است. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی پیامد های
تخلفات ساختمانی در شهر و برنامه ریزی های شهر قزوین است و بررسی علل و عواملی که بستر لازم را برای آسیب پذیری شهر ها از این نقطه نظر فراهم می آورند می باشد که در نهایت در پاسخ به سوال چه عواملی سبب بروز و تشدید
تخلفات ساختمانی در منطقه ۲ شهرداری قزوین شده است ؟ پس از بررسی و به کمک روش های پیمایشی و حل روش های آماری، با احتمال ۹۵ درصد به روز نشدن جرایم ساختمانی، افزایش هزینه تهیه پروانه ساختمانی، مسائل اجتماعی از قبیل رواج دریافت های غیرقانونی، افزایش قیمت زمین در منطقه۲ شهرداری قزوین، کاهش نظارت به اجرای قوانین و افزایش قیمت مصالح ساختمانی با الویت تاثیر سبب بروز و تشدید حدود ۹۰ درصد از
تخلفات ساختمانی در منطقه ۲ شهرداری قزوین شده است. در نهایت می توان با اطمینان به روز شدن قوانین مرتبط با جرایم ساختمانی را ضروری دانست.