سیاست گذاری شهری فرآیند تنظیم و اجرای تصمیمات در سطح شهری است که می تواند تاثیرات عمده ای بر رفاه شهروندان داشته باشد.
حقوق شهروندی به مجموعه حقوقی اطلاق می شود که برای هر فرد در جامعه شهری باید محترم شمرده شود، و این حقوق به طور مستقیم در سیاست های شهری باید منعکس گردد. این مقاله به تحلیل ارتباط میان
سیاست گذاری شهری و
حقوق شهروندی پرداخته و بررسی می کند که چگونه سیاست های اتخاذ شده می توانند بر کیفیت زندگی شهروندان تاثیر بگذارند. در این راستا، مفهوم
سیاست گذاری شهری و
حقوق شهروندی به طور دقیق تعریف شده و نقش آن ها در توسعه پایدار شهری،
عدالت اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی مورد بررسی قرار می گیرد. این مقاله به بررسی اصول
حقوق شهروندی شامل حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی پرداخته و نحوه تاثیر
سیاست گذاری شهری بر این حقوق را تحلیل می کند. همچنین، چالش ها و موانعی که در مسیر اجرای سیاست های شهری در راستای
حقوق شهروندی وجود دارند، از جمله فساد، نادیده گرفتن نیازهای گروه های خاص و محدودیت منابع مالی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این مقاله همچنین نمونه های موفق
سیاست گذاری شهری از کشورهای مختلف و تجارب داخلی آورده شده و راهکارهایی برای بهبود سیاست ها و مشارکت بیشتر شهروندان در فرآیند تصمیم گیری ارائه خواهد شد. نتیجه گیری این مقاله بر اهمیت هم افزایی میان
سیاست گذاری شهری و
حقوق شهروندی تاکید می کند و به این نتیجه می رسد که تنها با توجه به این دو مولفه، می توان شهری پایدار و عادلانه ایجاد کرد.