بررسی رابطه سطح انتظارات زناشویی و خوش بینی با عزت نفس و رضایت زناشویی و خود پیروی عاطفی در زوج های فرهنگی شهر ارومیه در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه سطح انتظارات زناشویی و خوش بینی با عزت نفس و رضایت زناشویی و خود پیروی عاطفی در زوج های فرهنگی شهر ارومیه در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴، بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، از نوع کاربردی است و از جهت روش، جزء پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری این پژوهش را زوج های فرهنگی شهر ارومیه در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۳، به تعداد ۱۰۰ زوج تشکیل دادند. با استفاده از جدول مورگان ۸۶ نفر به عنوان نمونه با توجه به جدول Morgan Karjisi ، انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه عزت نفس (SEI )، مقیاس توسط امیدوار و فاتحی زاده و احمدی (۱۳۹۶)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریج، پرسشنامه خوشبینی Scheer and Carver ۱۹۸۵، پرسشنامه عواطف توسط ویلیامز و چامبلس (۲۰۱۶)، بودند. و داده های جمع آوری شده در این پژوهش با استفاده از spss نسخه ۲۲ جزیه تحلیل شدند. آزمون رگرسیون بین متغیرهای سطح انتظارات زوجین با عزت نفس، رضایت زناشویی و خود پیروی آنها در سطح ۰۵/۰ معنی دار است زیرا سطح معنی داری آزمون کمتر از ۰۰۱/۰ که کمتر از خطای ۰۵/۰ می باشد. این نتیجه گیری حاصل شد که، بین، متغیرهای عزت نفس، رضایت زناشویی و خود پیروی عاطفی آنها قابل پیش بینی است که این ادعا در سطح ۰۵/۰ معنی-دار است چون سطح معنی داری این وابستگی کمتر از ۰۰۱/۰ است که کمتر از خطای ۰۵/۰ می باشد. این نتیجه گیری حاصل شد که، بین متغیر های، سطح انتظارات زناشویی و خوش بینی با عزت نفس و رضایت زناشویی و خود پیروی عاطفی در زوج های فرهنگی شهر ارومیه در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴، رابطه وجوددارد.