کارایی شاخص کیفیت منابع آب ایران در مقایسه با سه شاخص ارزیابی آلودگی آب های سطحی به فلزات سنگین (مطالعه موردی رواناب حوضه شمال و شرق تهران)

رواناب های شهری از مهم ترین منابع غیرنقطه ای انتشار فلزات سنگین به محیط های پذیرنده می باشند که ارزیابی و پایش کیفیت آن ها اهمیت ویژه ای دارد. این پژوهش با هدف بررسی محتوای فلزات سنگین در رواناب شهری و مقایسه کارایی شاخص پارامتر های سمی کیفیت منابع آب سطحی ایران با شاخص آلودگی، شاخص ارزیابی فلزات سنگین و شاخص آلودگی فلزات سنگین انجام شد. بدین منظور طی سه رخداد سیلابی در سال های ۹۸-۱۳۹۷ از رواناب خروجی حوضه سرخه حصار تهران نمونه برداری و غلظت آرسنیک، آهن، سرب، روی، کادمیم، کروم، مس، منگنز، مولیبدن و نیکل با دستگاه ICP-MS اندازه گیری شد. مقادیر شاخص های آلودگی، ارزیابی فلزات سنگین، آلودگی فلزات سنگین و کیفیت منابع آب سطحی ایران به ترتیب در گستره ۲/۶۸-۵/۵، ۴/۷۴-۶/۹، ۷/۱۹۲-۲/۸۳ و ۷/۲۳-۸/۸ قرار داشتند. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان دهنده همبستگی قوی (۹۹۹/۰-۷۷۵/۰) هر چهار شاخص در رواناب بود. مقایسه نتایج شاخص ها در ارزیابی کیفیت رواناب نشان داد شاخص کیفیت منابع آب سطحی ایران، به ترتیب با شاخص های آلودگی، آلودگی فلزات سنگین و ارزیابی فلزات سنگین بیش ترین همبستگی را دارد. تفکیک بالای درجه آلودگی و تاثیرپذیری کم تر از غلظت های بسیار بالا از نقاط قوت شاخص کیفیت منابع آب سطحی ایران شناخته شد و می توان از این شاخص به عنوان ابزاری قدرتمند برای ارزیابی کیفیت رواناب های شهری استفاده کرد.

کارایی شاخص کیفیت منابع آب ایران در مقایسه با سه شاخص ارزیابی آلودگی آب های سطحی به فلزات سنگین (مطالعه موردی رواناب حوضه شمال و شرق تهران) Keywords:

Contamination index , heavy metals , urban runoff , flood event , Tehran , شاخص آلودگی , فلزات سنگین , رواناب شهری , رخداد سیلابی , تهران