طراحی سیگنال فریب مجموع چیرپ، به منظور اخلال فریبنده در رادار با معیار بهینه نسبت توان حداکثر به توان متوسط

با تولید سیگنال های کاذب توسط جمرهای فریبنده خودی و ارسال آن به سمت رادارهای دشمن، می توان رادار را فریب داده و اهداف خودی که در محدوده دید رادار قرار دارند را از دید رادار محو نمود. به همین منظور، جمر فریبنده، سیگنال رادار دشمن را دریافت نموده و بعد از اعمال شیفت فرکانسی و شیفت زمانی مناسب بر روی آن، توسط سیستم DRFM واقع بر روی جمر و ارسال مجموعه ای از این سیگنال های جعلی به سمت رادار دشمن، آن را را فریب می دهد. حال مسئله اساسی در این روش این است که فاصله شیفت زمانی و شیفت فرکانسی مناسب برای ایجاد سیگنال های فریب چه مقدار باید باشد؟ اگر فاصله شیفت فرکانسی و زمانی کم باشد به این معنی است که باید تعداد سیگنال های فریب افزایش یابد که این حالت این مزیت را دارد که به راحتی می توان هدف خودی را از دید رادار دشمن پنهان نمود ولی این ایراد پیش خواهد آمد که مقدار PAPR سیستم افزایش یافته و بازده جمر کاهش می یابد، و اگر فاصله شیفت فرکانسی و زمانی افزایش یابد، به این معنا خواهد بود که تعداد سیگنال های جعلی کاهش می یابد، لذا این مزیت وجود دارد که مقدار PAPR افزایش نخواهد یافت ولی این ایراد وجود خواهد داشت که هدف خودی به راحتی از دید رادار دشمن پنهان نخواهد ماند. بنابراین باید فاصله شیفت فرکانسی و زمانی به گونه ای محاسبه گردد که هم معیار PAPR افزایش نیابد و هم اینکه هدف به راحتی از دیدی رادار دشمن پنهان گردد.

طراحی سیگنال فریب مجموع چیرپ، به منظور اخلال فریبنده در رادار با معیار بهینه نسبت توان حداکثر به توان متوسط Keywords:

اخلالگر فریبنده , PAPR , JSRmin , سیگنال فریب , شیفت فرکانسی , شیفت زمانی