فرهنگ لغت
سناریو را ” طرح کلی وضعیت طبیعی و یا مورد انتظار حوادث” می داند. اما اگر تخصصی تر بخواهیم
سناریو را تعریف کنیم ، می توان گفت که
سناریو داستانی توصیفی از بدیل های موجه است که به بخش خاصی از آینده نظر دارد.
سناریو ابزاری برای تحلیل سیاست و شناخت شرایط ، تهدیدات، فرصتها، نیازها و ارزش های برتر آینده است . یک
سناریو تنها پیش بینی یک آینده خاص نیست بلکه توصیف همه احتمالات است . در واقع
سناریو تصویری از آینده ممکن و محتمل است . (ماتس لیند گرن، هانس باند هولد، تاتار عبدالعزیز، طراحی سناریو، پیوند آینده و راهبرد،۱۳۹۰، انتشارات مرکز آینده پژوهی علوم و فناوری دفاعی ، تهران(سناریوها به ما می آموزند که درباره همین نامعلومی ها بیندیشیم و فرض های دست و پاگیر امروزی را از دست و پای ذهن باز کنیم و بتوانیم گسست هایی را که ممکن است سازمان ما را دگرگون سازند، شناسایی کنیم . تفاوت اصلی
سناریو با سایر روشهای پیش بینی در این است که
سناریو سازی یک روش کیفی و وابسته به قرینه های توصیفی است که جریان تحولات از حال تا آینده را مورد بررسی قرار می دهد. به عبارت دیگر،
سناریو سازی ارتباط مستقیم با تفکر راهبردی دارد و نه با برنامه ریزی راهبردی. (حمید اسکندری، الگوهای
سناریو نویسی در مدیریت بحران،۱۳۹۲، انتشارات بوستان حمید، تهران ( مساله مهم این مقاله تاثیر
سناریو نویسی در پدافند غیر عامل می باشد .هدف از این مقاله بیان ارائه چارچوبی برای پیش بینی و شناسایی صحیح و دقیق تهدیدات،
آسیب پذیری ها و خطر پذیری زیر ساخت های حیاتی کشور با ملاحظات
پدافند غیرعامل است .سوال مورد طرح در این مقاله تاثیر
سناریو و
سناریو نویسی در شناسایی تهدیدات و
آسیب پذیری ها چگونه است ؟ روش تحقیق بصورت تحلیلی توصیفی می باشد.