بررسی اولویت های اجرایی اثر گذار شهرداری شهر رشت جهت پیوستن به شبکهشهرهای دوستدار کودک abstract
فضاهای شهری بخش عمده ای از زندگی روزمره شهروندان را به خود اختصاص میدهند. تجارب طراحی و برنامه ریزی فضاهای شهری نشان داده است که این فضاها در پاسخگویی به نیاز کودکان، به عنوان حساسترین و مهمترین قشر جامعه، ناکارآمد بوده اند و برنامه ریزیها بیشتر بر اساس خواست و نیاز بزرگسالان انجام میگیرد. هرچند در سالهای اخیر توجه به کودکان و نوجوانان در ابعاد مختلف مورد توجه قرار گرفته ولی اقدامات کالبدی و محیط مناسبی اتخاذ نشده است. با این وجود با پر رنگتر شدن مباحث حقوق شهروندی، توجه به تمام اقشار جامعه به خصوص کودکان به عنوان یک شهروند، بیشتر مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گرفته است.
شهر دوستدار کودک علاوه بر تامین نیازهای اولیه، امکان مشارکت و اظهار نظر را برای کودکان محقق میسازد. با توجه به تفاوت مکانی - فضایی حاکم بر شهرها لازم است وضعیت
شهر دوستدار کودک در هر فضای شهری، متناسب با شرایط آن شهر بررسی و تحلیل شود. در مجموع اکثر مطالعات نشانگر وضعیت نامناسب
شهر دوستدار کودک و شاخصهای آن به ویژه در کشورمان است و توجیه کننده بازنگری در سیاست گذاریها و برنامه ریزیها در فضاهای شهری کشور از جمله محدوده مطالعاتی است. پژوهش حاضر به منظور شناخت و بررسی اولویت های اجرایی بر اساس اصول و معیارهای
شهر دوستدار کودک و میزان رعایت این اصول در محدوده شهر
رشت انجام گرفته است.