مطالعه ارتباطات میانفرهنگی و جهانی شدن در هنرهای تجسمی با تاکید بر هنر دیجیتال

جهانی شدن دارای جنبه ها و عرصه های گوناگون است که از برجسته ترین جنبه های آن می توان به جهانی شدن در بحث هنر و فرهنگ پرداخت. در این میان بررسی هنر به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزارهای تاثیرگذار و یکی از مولفه های جریان ساز در بستر جهانی شدن فرهنگی، مورد توجه است. در دوران معاصر و در راستای پدیده ی جهانی شدن، تعاریف و تفاسیر هنر به کلی دگرگون گشته است. منظور از دوران معاصر دگرگونی های اساسی است که از ۱۹۹۰ و با عنوان هنر دیجیتال و به موازات جرقه های جهانی شدن ایجاد شده است. هنر دیجیتال نتیجه تبدیل فرایندهای آنالوگ به دیجیتال در انقلاب دیجیتالی است. هدف از این نوشتار اهمیت نقش هنر دیجیتال در جهانی شدن هنرهای تجسمی است تا به این سوال پاسخ دهد که در دوره معاصر چگونه امکان جهانی شدن و ارتباطات میان فرهنگی با توجه به رسانه دیجیتال امکان پذیر است؟ روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی-تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز کیفی است. نتایج بر این است بر اساس دیدگاه گیدنز برای جهانی شدن باید از حد و مرز اقتصاد فراتر رفت و به فضاهای سیاسی، تکنولوژیک و علمی و خاصه فرهنگی رسید؛ همانطور که در نمونه های هنر دیجیتال دیده شد در این هنر مباحث فرهنگی، سیاسی، اعتراضی و ... شکل پیدا کرده است و جهان را با مشکلات و درگیری هایی که در کشورهای مختلف شکل می گیرد، آشنا می سازد. در واقع در این هنر این فرصت را به کشورهای در حال رشد می دهد تا از منابع فنی و هنری استفاده کنند و صدای خود را به جهان برسانند.

مطالعه ارتباطات میانفرهنگی و جهانی شدن در هنرهای تجسمی با تاکید بر هنر دیجیتال Keywords:

هنر دیجیتال , هنر معاصر , ارتباطات میان فرهنگی , جهانی شدن