ضریب نفوذ بیمه از مهمترین شاخص های مورد استفاده در بررسی عملکرد
صنعت بیمه به شمار می آید. این شاخص از تقسیم حق بیمه های تولیدی بر تولید ناخالص داخلی به دست می آید و به حالت درصد بیان می شود. بنابراین این ضریب برابر با نسبت حق بیمه های تولیدی به تولید ناخالص داخلی است. از سوی دیگر حق بیمه های تولیدی حاصل ضرب قیمت بیمه در تعداد بیمه نامه ها تعریف می شود. بنابراین با کمی محاسبات می توان نشان داد که
ضریب نفوذ بیمه با قیمت نسبی بیمه که تورم در آن تاثیرگذار است ارتباط مستقیم دارد. به عبارت دیگر اگر قیمت نسبی بیمه صفر باشد، به این معنا است که رشد قیمت بیمه متناسب با تورم بوده است. در این حالت رشد
ضریب نفوذ بیانگر رشد حقیقی
صنعت بیمه است، اما اگر
ضریب نفوذ حقیقی بیمه صفر باشد، در این صورت رشد ضریب فقط بیانگر گران شدن نرخ بیمه نامه ها در مقایسه با سطح عمومی قیمت ها است، بنابراین نمی تواند نشان دهنده ی رشد
صنعت بیمه باشد. تغییرات
ضریب نفوذ بیمه از آن جهت مهم است که یکی از شاخص های مهم رشد و توسعه ی
صنعت بیمه در هر کشور به حساب می آید؛ چراکه هر مقدار درآمد سرانه ی خانوار یک کشور باالتر باشد، آنها درصد بیشتری از درآمدشان را به بیمه اختصاص می دهند. به عبارت دیگر، میزان این ضریب در هر کشور به نوعی بیانگر رفاه مردم آن کشور است. البته وضعیت اقتصادی تنها مورد عاملی نیست که بر وضعیت
ضریب نفوذ اثرگذار است و تعدد گزینه های بیمه ای غیراجباری پیش روی مردم در کنار نحوه ارائه ی این خدمات توسط شرکت های بیمه از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا این مقاله به مبانی نظری و پیشنهاد تحقیقات انجام شده در زمینه شناسایی عوامل موثر بر بهبود
ضریب نفوذ بیمه های درمانی با استفاده از روش کتابخانه ای پرداخته است و در انتهای مقاله نتیجه گیری و پیشنهادهای کاربردی جهت بهبود آسیب های رفتاری کارکنان در سازمان ارائه شده است.