اثربخشی درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی در افزایش توجه انتخابی و توجه مستمر دانش آموزان با اختلال خواندن

زمینه و هدف: ناتوانیهای یادگیری یک اختلال عصبی- تحولی با منشا زیستی بوده و مبنایی است برای نابهنجاریها در سطح شناختی که با علایم رفتاری این اختلال از قبیل نارسایی در توجه ارتباط دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی در توجه انتخابی و توجه مداوم دانش­آموزان با اختلال خواندن انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان پسر ۷ تا ۱۲ سال دارای اختلال خواندن است که به مراکز روان­شناسی، مشاوره و مراکز درمانی روان­پزشکی تهران در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مراجعه کردند. از جامعه آماری موردنظر تعداد ۳۰ دانش­آموز به روش  نمونه­گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. شرکت­کنندگان در پژوهش آزمون رنگ­واژه استروپ (بندر، ۱۹۸۳) و آزمون عملکرد پیوسته (رازولد و همکاران، ۱۹۶۵) را تکمیل کردند و آزمودنی­های گروه آزمایش ۸ جلسه (هفته­ای یک جلسه) شیوه نامه درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی (آیرس، ۱۹۹۶) را دریافت کردند. در نهایت تحلیل داده های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر به وسیله نرم افزار spss۲۶ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه دریافت­کننده برنامه درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی در متغیرهای وابسته این پژوهش نسبت به گروه کنترل نه تنها اثربخشی بیشتری را نشان داد­ه­اند (p<۰.۰۰۱) بلکه در طی زمان نیز این میزان اثرگذاری برای آنها حفظ شد که پایداری اثر مداخله را نشان می­دهد (p<۰.۰۰۱). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که این روش درمانی در بهبود توجه انتخابی و توجه مستمر به صورت پایدار در کودکان با اختلال خواندن موثر بوده است و برنامه­ریزان و درمانگران می­توانند استفاده از  این روش درمانی را در دستورکار خود قرار دهند.

اثربخشی درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی در افزایش توجه انتخابی و توجه مستمر دانش آموزان با اختلال خواندن Keywords:

اختلال خواندن , درمان مبتنی بر یکپارچگی حسی , توجه انتخابی , توجه مستمر