زهد از آموزههای مهم در
اسلام می باشد و از آنجایی که توجه به آن تاثیر مستقیم بر جهانبینی یک مسلمان و سبک زندگی اش دارد لازم است مفهوم دقیق آن براساس آموزههای دینی روشن شود. در میان مسلمانان برخی مانند گروهی از صوفیان با سوءبرداشت از مفهوم
زهد به سمت دنیاگریزی و دنیاستیزی رفته اند. در این پژوهش به روش تحلیلی -توصیفی موضوع
زهد بررسی شده است ؛ همچنین با تعریف
دنیای بلاغ و
دنیای ملعونه ،
تعارض ظاهری بین برخی از آیات و روایات مرتبط با جایگاه دنیا، حل شده و در ادامه به بررسی سیره زندگی رسول اکرم صلی االلهعلیه وآله و برخی از اصحابشان و امامان معصوم علیهم السلام، در نحوه استفاده از دنیا پرداخته شده است . در نهایت با جمع بندی موارد فوق این نتیجه حاصل شد که مفهوم اصلی
زهد به معنای بهره مندی از دنیا توام با عدم دلبستگی و وابستگی به جاذبه های دنیایی است و
ترک دنیا و دشمنی با آن در آموزه های اسلامی جایگاهی ندارد.