بررسی عوامل موثر در رشد ژنتیکی صفات وزن بدن و افزایش کارآیی پرورش گوسفندان بومی مغانی

برای برآورد رشد ژنتیکی داده های وزن تولد، سن ماهگی، شته ماهگی، نه ماهگی و دوازده ماهگی گوسفندان مغانی از داده های جمع آوری شده طی سال های ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۴ در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد جعفرآباد مغان واقع در استان اردبیل استفاده شد. ابتدا با افزودن ویژگی های مادری شامل محیط دامی مادری و ژنتیکی افزایشی مادری به ویژگی های ژنتیکی مذکور، شته محیط دام مختلف برای هر صفت استفاده شد. پس از تعیین مدل تک صفتی مناسب برای واکاوی ژنتیکی هر صفت، با استفاده از معیار اطمینان، ارزش های اصلاح شده برای صفات مختلف با استفاده از یک مدل دنباله ای برآورد شدند. مقادیر روندهای ژنتیکی مشاهده شده با استفاده از رگرسیون میانگین ارزش های اصلاحی برای صفات وزن تولد، سن ماهگی، شته ماهگی، نه ماهگی و دوازده ماهگی به ترتیب ۴۶.۰±۶۷.۴، ۲۱.۷±۸۱.۲۴، ۳۳.۴±۳۲.۱۹، ۶۵.۹±۵۱.۳۷ و ۹۴.۱۱±۱۴.۵۲ گرم در سال بودند. درصد انتخاب و فاصله نسبی مصدر نرها به ترتیب ۴۹۵.۱ و ۶۷.۲ و برای ماده ها ۶۷۱.۰ و ۵۵.۳ بود. پیش بینی ژنتیکی مورد انتظار صفات وزن تولد، سن ماهگی، شته ماهگی، نه ماهگی و وزن دوازده ماهگی به ترتیب ۳۶، ۱۲۳، ۲۰۱، ۴۳۳ و ۶۵۵ گرم در سال برآورد شدند. روند ژنتیکی مشاهده شده معنی داری برای صفات وزن بدن وجود داشت. اگر از مقدار مورد انتظار کمتر بود، روند ژنتیکی مشاهده شده کمتر می تواند ناشی از دخالت عوامل و معیارهای غیر اصلی نژادی برای انتخاب جهت دار برای صفات وزن بدن باشد.

بررسی عوامل موثر در رشد ژنتیکی صفات وزن بدن و افزایش کارآیی پرورش گوسفندان بومی مغانی Keywords:

انتخاب , پیش بینی ژنتیکی , گوسفند مغانی , وزن بدن