اهلی شدن شترها در آغاز هزاره سوم قبل از میالد، در جنوب شرقی عربستان و جنوب غربی آسیای مرکزی در زیستگاه های طبیعی اتفاق افتاد. مراحل اهلی شدن
شتر در چند مرحله از جمله برداشت محصوالت، حیوان حمل و نقل(بارگیری، سوار)، و به عنوان حیوان نظامی کاربرد داشته است. شروع بازه زمانی هزاره اول ق.م. انواع زینهای جدید در راستای حیوانات اهلی همچون
شتر شناسایی شد. مناطق خشک آفریقا – اوراسیا، برتری فزاینده
شتر بر چرخها و وسایل حمل و نقل و بکار گیری سواره نظام را ارتقا دادند. خانواده شتران شامل دو گونه تک کوهانه و دوکوهانه میباشد، در این پژوهش، هدف ما ارائه خالصه ای جامع از تاریخچه تکاملی و اهلی شدن شترهای دنیای قدیم و همچنین کاربری آنها در جوامع بشری است. نوشتار حاضر با روش مطالعاتی- کتابخانه ای به واکاوی سواالت ذیل بپردازد. سیر تحول کاربری اهمیت
شتر نسبت به سایر حیوانات در دوران باستان؟ اهمیت
شتر در اعتقادات و
باورهای مذهبی چگونه است؟
شتر در تاریخ تمدن بشر به ویژه در قارههای آسیا و آفریقا سهمی چشم گیر در پیمودن راهها به منظور جا به جایی کاال و نیز در جریان جنگها داشته است. اسناد باستان شناختی از وجود
شتر دو کوهانه در ایران پیش از اسالم حکایت می کند.
شتر دو کوهانه در واقع برخالف آنچه امروز رواج دارد، در ایران دوران باستان از جانوران بومی و اهلی سرزمین ایران به شمار می رفته است. طی بررسی های انجام شده نژاد شترهای باکتریایی یا دو کوهانه، حیوان بومی فالت ایران بوده و شترهای یک کوهانه در سرزمین های اعراب یافت میشده است. نقش
شتر در
باورهای مذهبی در مرتبط با ایزدان بعنوان سمبل و نماد بر روی آثار و اشیاء مختلف کابرد داشته است.