مساله لزوم وحدت میان شیعه و
اهل سنت از جمله مسائل چالشی بین دانشمندان کلامی شیعه می باشد که پیامد آن در عصر کنونی بر هیچ فردی پوشیده نیست. در جستار حاضر ۲۱ اشکالی اساسی در مورد دیدگاه وحدت ذکر شده و با رویکرد تحلیلی و انتقادی مورد بررسی قرار گرفته، و به آنها پاسخ داده شده است. اشکالات اساسی دیدگاه مذکور ناهمسانی آن با دیدگاه های وجوب برائت جستن از دشمنان اهل بیت (ع) و جواز لعن دشمنان اهل بیت، کنارگذاردن والیت ائمه و طرح گروهی از روایات، دیدگاه
اهل سنت مبنی بر جواز قتل شیعیان، و عدم سازگاری با روضه حضرت زهراء (س) و استحباب مراسم عید الزهراء (س)، پذیرش وحدت در سایه ی پذیرفتن والیت ائمه (ع) از سوی اهل سنت، عدم دستاورد وحدت در عصر ارتباطات، سیاسی بودن مقوله ی وحدت، عدم تبارمندی دیدگاه وحدت در میان دانشمندان متقدم شیعه و ابتالء روایات وحدت به اشکالات سندی متعدد می باشد. از برآیند تحقیق کنونی این نتیجه به دست آمده است که برائت مقوله ای قلبی و اعتقادی بوده، و با دیدگاه وحدت در تضاد نیست، و از یک سو عدم استحباب لعن در هر شرایطی، فراخواندن
شیعیان به تقیه از سوی اهل بیت (ع) داللت بر استواری و استحکام هر چه بیشتر دیدگاه مذکور دارد.