نگرشی جامع بر آثار حقوقی نقض شرط فعل حقوقی منفی در حقوق مدنی و فقه امامیه abstract
یکی از مباحث برجسته در فقه و حقوق،
شرط ضمن عقد است که نوع بروز اصل حاکمیت اراده در قرارداد می باشد.
شرط فعل حقوقی منفی که در مواد ۲۳۴ و ۲۳۷ ق.م قانون گذار آن را یادکرده است، مورد پذیرش و محل بحث های تحلیل فقها و حقوقدانان قرار گرفته است. لکن ضمانت اجرای آن از امور اخلاقی است و در پژوهش حاضر تلاش شده تلفیق حقوقدانان و فقهای امامیه درباره ترصفات حقوقی مناقض با
شرط فعل حقوقی منفی یا به تعبیری ضمانت اجرای
شرط فعل حقوقی منفی مورد بررسی قرار گیرد. در جستار حاضر نگارنده با رویکردی کاربردی، توسعه ای و با شیوه توصیفی تحلیل و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای به دنبال بررسی تطبیقی و بیان گزارش های علیم از حسن و قبح دیدگاه های محوری پیامون این موضوع در حقوق مدنی و فقه امامیه می باشد و نویسنده سعی کرده با بیان مستندات هر نظریه و بیان ایرادات وارده بر هرکدام، راهه نو برای پژوهشگران در اخذ هرکدام از دیدگاه ها فراهم ساخته شود؛ بدین منظور، پس از بیان مقدمات، نخست به واکاوی و تحلیل وضعیت اینگونه ترصفات در فقه امامیه، سپس در آخرین تحولات قانون گذاری و حقوق مدنی و در نهایت مقایسه آن ها و طرح و ارائه راه حل برای رسیدن به یک جمع بندی فقیه حقوقی پیامون اثر حقوقی تخلف از این تعهد پرداخته شده است و در پایان این نتیجه به دست آمده است که درباره وضعیت فعل حقوقی منیه عنه و ترصف مناقض با
شرط فعل، سه نظریه عمده وجود دارد: صحت با اجازه الحق، صحت مطلق، بطلان و که این مقاله به تثبیت نظریه اولیه پردازد.