سیستم پویای ایمنی دارای مشخصههای خاصی است که از مهمترین آن همگام بودن با هدف اصلی یک شرکت تولیدی است که مبنای فعالیت آن تولید و سود میباشد. با توجه به عدم وجود یک سیستم پویا و کارامد ایمنی در اکثر شرکتهای تولیدی بزرگ و کوچک بر آن شدیم که یک سیستم مدیریت ایمنی را تعریف و طی دو سال متوالی پس آن را روی
حوادث و
بهرهوری شرکت مورد ارزیابی قرار دهیم. طی سه سال متوالی میزان آمار
حوادث شرکت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و شاخصهایی از قبیل شدت و تکرار حادثه مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت این تحقیق از نوع مداخله بود و در آن تصحیح سیستم مدیریت ایمنی پیشنهادی را برای بروز
حوادث مورد سنجش قرار گرفت. در سال اول میزان
حوادث بدون هیچ گونه مداخله گر ایمنی سنجیده شد و عملاً فقط یک سیستم سنتی ایمنی بر روی
حوادث تأثیرگذار بوده است و در سال دوم و سوم با پیادهسازی سیستم مدیریتی فوق اثرات آن بر روی
حوادث ارزیابی گردید. جهت مقایسه نتایج سه سال متوالی با هم از آزمونهای T-Test از آمار های میانگین انحراف معیار با استفاده از نرمافزار SPSS تحت ویندوز انجام شد. نتایج نشان داد که میزان
حوادث در سال 1٬380 عدد ارائه
سیستم ایمنی برابر با 64 بار بود که میزان ضریب تکرار آن 53/1 نظر به شدت آن 31/7 بود. در سال 1٬381 (و از استقرار سیستم مدیریت فوق) میزان کل
حوادث به وجود آمده 48 مورد بود که میز آن ضریب تکرار آن 47/8 نظری به شدت حادثه آن 24/5 برآورد شده است. در سال 82 میزان ضریب تکرار آن 38/7 نظر به شدت حادثه آن 17/6 برآورد شده است. با استفاده از آزمون T مشخص گردید که بین دو سال 80 و 82 از نظر تعداد کل و ضرایب تکرار و شدت حادثه اختلاف معناداری بوده است ( 0.05>p ). با توجه به آمار بهدستآمده مشخص گردید که سیستم مدیریت ایمنی میتواند تأثیر بسزایی را روی آمار
حوادث داشته باشد و همچنین با توجه به عملکرد سیستم فوق مشخص میگردد که این سیستم نه تنها وی افزایش درجه ایمنی محیط کار مؤثر است بلکه سوی
بهرهوری سازمان تأثیر بسزایی داشته و توانسته شاخص
بهرهوری سیستم را افزایش دهد به طوری که آمار تولید و شاخصههای تولید در سال 82 نیست نسبت به سال 81 بدون در نظر گرفتن فاکتورها مؤثر در تولید و حذف اثرات آن افزایش داشته است که نیاز به تحقیق بیشتر دارد .