نقش آموزش در تقویت مهارتهای ارتباطی دانش آموزان ابتدایی

تحوالت سریع در فناوری و افزایش پیچیدگی های اجتماعی و اقتصادی در جهان معاصر، مهارتهای ارتباطی را به یکی از اساسی ترین نیازهای فردی و جمعی تبدیل کرده است. این مقاله به بررسی نقش آموزش در تقویت و توسعه مهارت های ارتباطی می پردازد و نقشی که سیستم های آموزشی می توانند در پرورش این مهارت ها ایفا کنند، را تحلیل می کند. ابتدا به بررسی تفاوت میان روش های سنتی و نوین آموزشی پرداخته می شود. روش های سنتی که بر انتقال یک طرفه دانش تاکید دارند، کمتر در توسعه مهارت های ارتباطی موثر هستند، زیرا معمولا فرصت کافی برای تعامل و گفتگو را برای دانش آموزان فراهم نمی کنند. در مقابل، روش های نوین آموزشی مانند یادگیری مبتنی بر همکاری، کلاس های معکوس و استفاده از فناوری های تعاملی، بستری مناسب برای تقویت مهارت های ارتباطی ایجاد می کنند. این مقاله با تحلیل یافته های پژوهش های مختلف نشان می دهد که محیط های یادگیری تعاملی که در آن دانش آموزان به بحث و مشارکت فعال تشویق می شوند، می تواند تاثیر مثبتی بر

نقش آموزش در تقویت مهارتهای ارتباطی دانش آموزان ابتدایی Keywords:

آموزش , مهارت های ارتباطی , دانش آموزان ابتدایی , روش های آموزشی , یادگیری مبتنی بر همکاری , کلاس های معکوس , فناوری های تعاملی