شعر و
قصه از دیرباز تاکنون نقش بسیار مهمی در فرهنگ و ادبیات جهان ایفا کرده اند. این دو هنر با استفاده از زبان زیبا و تصویری، توانایی خلق احساسات و انتقال انرژی های مختلف را دارند. از این رو، تاثیر
شعر و
قصه بر افزایش یادگیری و توسعه ذهنی فرد بسیار چشمگیر است.
شعر به عنوان یک شیوه انتقال احساسات و افکار به شکل زیبایی، قابلیت تاثیرگذاری بسیار بالایی بر روی فرد دارد. با خواندن و شنیدن شعر، افراد قادرند ارتباط عمیق تری با خود و دیگران برقرار کنند و احساسات خود را بهتر درک کنند. این ارتباط عمیق می تواند باعث افزایش هوش هیجانی و افزایش توانایی های ارتباطی و اجتماعی فرد شود. همچنین،
قصه نیز به عنوان یک شیوه روایت داستان هایی با مضامین مختلف، توانایی انتقال مفاهیم و ارزش های فرهنگی و انسانی را دارد. با خواندن و شنیدن
قصه ها، افراد توانایی تصویرسازی و تخیل خود را تقویت کرده و تجربیات جدید را به دست می آورند. این تجربیات جدید می توانند بهبود حافظه، تسلط بر زبان و تقویت تفکر انتقادی فرد را به همراه داشته باشند. بنابراین، استفاده از
شعر و
قصه به عنوان ابزارهایی برای افزایش یادگیری و توسعه ذهنی فرد بسیار موثر واقع می شود. این دو هنر قادرند ذهن فرد را به سمت خلاقیت، تفکر پویا و ارتباط موثر هدایت کنند و به او کمک کنند تا بهترین نسخه خود را در هر زمینه ای که فعالیت می کند، به ارمغان بیاورد.