جهان ما جهان کثرت، تنوع و تعدد است. تنوع و پلورالیته همواره در میان بشر وجود داشته است. این پدیده از جهات مختلف قابل بررسی می باشد، لیکن موضوع بحث این مقاله
پلورالیسم حقوقی و تاثیر آن بر
عدالت و
نظم اجتماعی در
افغانستان است.
پلورالیسم حقوقی در
افغانستان به دلیل تنوع فرهنگی، مذهبی و تاریخی این کشور، به عنوان یکی از ویژگیهای برجسته نظام حقوقی مطرح است که باید در آن مورد متن هرچند موجز و کوتاه تحریر گردد. نظام مبتنی بر
پلورالیسم حقوقی، نظام چندالیه شامل
حقوق اسلامی، عرفی و قوانین مدون است که هر یک به نوعی در تنظیم امور جامعه نقش دارند. مقاله حاضر به بررسی مفاهیم، پیشینه تاریخی و انواع
پلورالیسم حقوقی، از جمله دینی، عرفی و قانونی و همچنان تاثیرگذاری
پلورالیسم حقوقی بر تامین
عدالت و
نظم در
افغانستان می پردازد. در ادامه، قوانین اساسی مهم
افغانستان (۱۹۲۳، ۱۹۶۴، و ۲۰۰۴) به عنوان نقاط عطف در توسعه
پلورالیسم حقوقی تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که در کنار فرصتهایی نظیر تقویت
نظم و
عدالت اجتماعی و احترام به تنوع فرهنگی در قوانین اساسی متذکره، چالش هایی چون تعارض میان قوانین و عدم اجرای یکسان وجود داشته است. پیشنهاداتی نظیر بازنگری در قوانین محلی، آموزش حقوقی و تقویت نظارت ارائه شده است تا
پلورالیسم حقوقی به فرصتی برای پیشرفت و همگرایی اجتماعی تبدیل شود. و از طرف دیگر بتواند از آن طریق گام در تحقق
عدالت و
نظم اجتماعی در پرتو یک نظام حقوقی کثرتگرا برداشته شود.