تحلیل حساسیت تبخیر-تعرق پنمن-مانتیث به پارامترهای هواشناسی در مناطق مرطوب ایران با مدل شبکه های پیچشی زمانی

به طور کلی، برآورد تبخیر-تعرق ابزاری حیاتی برای مدیریت منابع طبیعی و برنامه ریزی های مرتبط است. برآورد تبخیر-تعرق به مدیریت منابع آب کمک می کند و امکان برنامه ریزی بهینه استفاده از آب های سطحی و زیرزمینی را فراهم می آورد. این برآورد در کشاورزی نیز نقش کلیدی دارد، زیرا به کشاورزان کمک می کند تا نیاز آبی گیاهان را درک کرده و سیستم های آبیاری را بهینه سازی کنند. همچنین به عنوان یک شاخص مهم در مدل های اقلیمی به کار می رود و می تواند در پیش بینی تاثیرات تغییرات اقلیمی بر منابع آب و کشاورزی مفید باشد. دقت در برآورد تبخیر-تعرق در مناطق مرطوب به دلیل تاثیرات مستقیم تبخیر-تعرق بر رطوبت خاک و کیفیت محصولات زراعی، از اهمیت بیشتری برخوردار است. داده های هواشناسی مورد استفاده در این پژوهش، طی دوره ۲۰۰۱-۲۰۲۳ جمع آوری شده اند که شامل دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، تابش خورشیدی و فشار هوا هستند. ابتدا، با بهره گیری از داده های هواشناسی، میزان تبخیر-تعرق مرجع با استفاده از معادله فائو-پنمن-مونتیث محاسبه گردید. سپس، به منظور مقایسه و تایید نتایج، میزان تبخیر-تعرق از طریق داده های هواشناسی با مدل شبکه های پیچشی زمانی (TCN) نیز به دست آمد. هدف این تحقیق، بررسی رابطه میان این دو روش است تا درک بهتری از دقت و کارایی هر یک به دست آید. بررسی نتایج نشان داد که سناریو چهارم مدل TCN با داشتن همه پارامترهای هواشناسی شامل میانگین دما، حداقل دما، حداکثر دما، حداکثر رطوبت نسبی، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و میانگین سرعت باد میزان تبخیر-تعرق مرجع را با دقت قابل قبولی تخمین می زند که احتمالا به دلیل استفاده از لایه های کانولوشنی برای استخراج ویژگی ها و قابلیت پیش بینی مقادیر آینده برای حفظ طول توالی است.

تحلیل حساسیت تبخیر-تعرق پنمن-مانتیث به پارامترهای هواشناسی در مناطق مرطوب ایران با مدل شبکه های پیچشی زمانی Keywords:

تبخیر-تعرق , بابلسر , فائو-پنمن-مونتیث , پارامتر هواشناسی , مدل TCN